آبگیر ها به منظور آبگیری مستقیم از رودخانه یا مخازن ساخته می شوند. آبگیرهای قائم معمولا نسبت به دیگر گزینه ها اقتصادی تر بوده و به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی سطح آب، از ورود رسوبات درشت دانه به داخل سیستم جلوگیری می نمایند. یکی از مشکلات اساسی آبگیرهای قائم ایجاد گرداب قوی در دهانه آنهاست. استفاده از ابزار ضد گرداب یکی از روش های مقابله با گرداب می باشد. در این تحقیق به بررسی آزمایشگاهی تاثیر سرپوش مخروطی و صفحه های دایره ای برای جلوگیری از تشکیل گرداب پرداخته شد. ابتدا آزمایش هایی برای تعیین عمق استغراق بحرانی دهانه آبگیر، برای دبی های مختلف، بدون نصب سرپوش انجام گردید و نمودار بی بعد عمق استغراق بحرانی نسبی به ازای اعداد فرود ترسیم شد. سرپوش های مخروطی بصورت جداگانه در هفت موقعیت روی دهانه آبگیر نصب شدند و عمق استغراق بحرانی در هر موقعیت برای 8 دبی جریان اندازه گیری گردید. سرپوش های دایره ای نیز در پنج موقعیت مشابه نصب شده و اندازه گیری پارامترها در دبی های یکسان به عمل آمد. منحنی بی بعد استغراق بحرانی در مقابل عدد فرود، برای سرپوش ها نیز ترسیم شد. بررسی نتایج نشان داد که سرپوش مخروطی d5/1 × d5/1 در موقعیت نصب صفر ( فاصله قائم راس مخروط در امتداد محور لوله تا دهانه آبگیر برابر صفر) با کاهش 07/72 درصد عمق استغراق بحرانی، بهترین عملکرد را نسبت به حالت بدون استفاده از سرپوش دارا می باشد. طبق نتایج بدست آمده سرپوش دایره ای d5/1 در موقعیت نصب d5/0 + با کاهش 1/58 درصدی عمق استغراق بحرانی در بین سایر سرپوش های دایره ای عملکرد بهتری دارد. در حالت کلی با توجه به درصد های ذکر شده می توان نتیجه گرفت که بهترین سرپوش مخروطی در مقایسه با بهترین سرپوش دایره ای، عملکرد بیشتری دارد.