زورگویی پیامدهای شدیدی برجای می گذارد طوری که آینده دانش آموزان و اطرافیان آنها را به خطر می اندازد، پژوهش ها نشان دادند که رابطه بین زورگویی کردن و قربانی شدن و سلامت روانشناختی دانش-آموزان معنادار است، مدیران آموزش و پرورش باید با یافتن متغیرها در پیش بینی و مقابله با این پدیده گام بردارند. دو مورد از جدیدترین این متغیرها حرمت خود و نگرش فرزند به والدین است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش حرمت خود و نگرش فرزند به والدین در پیش بینی زورگویی است. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. نمونه پژوهش 400 نفر از دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر بجنورد می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای می باشد. از پرسش نامه سنجش رابطه نوجوانان همسال پارادا، پرسشنامه حرمت-خود روزنبرگ و پرسشنامه نگرش فرزند به والدین برزو و کریمی استفاده شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد حرمت خود و نگرش فرزند به والدین، زورگویی را پیش بینی می کند. از آنجا که نگرش منفی فرزند به والدین از طریق سبک فرزندپروری مستبدانه والدین ایجاد می شود که در نتیجه باعث زورگویی در مدرسه می شود پیشنهاد والدین از سبک های فرزندپروری آگاه شوند و با تغییر دادن آنها از این پدیده پیشگیری کنند.