در این پژوهش سعی در بررسی آزمایشگاهی عملکرد یک گردآورنده فتوولتائیک حرارتی با متمرکزکننده سهموی ترکیبی شده است. از این رو ابتدا این دستگاه برای نخستین بار در ایران طراحی، ساخته و سپس در شرایط آب و هوایی شهر زاهدان مطالعات آزمایشگاهی بر روی آن انجام گرفته است. در آزمایش های انجام شده اثر وجود متمرکز کننده ها، رژیم های جریان مختلف آرام، گذرا و آشفته و همچنین وجود و عدم وجود سیستم خنک کاری بر روی دستگاه بررسی شده است. پارامترهای اندازه گیری شده شامل پارامترهای مختلف جوی (شدت تابش، دمای محیط و سرعت باد)، حرارتی (دمای ورودی و خروجی سیال، دمای سطح پنل فتوولتائیک و دمای صفحه جاذب) و پارامترهای الکتریکی (شدت جریان اتصال کوتاه ولتاژ مدار باز، توان بیشینه، شدت جریان و ولتاژ در نقطه توان بیشینه) می باشد. سپس توسط تعادل انرژی و اکسرژی، روابطی تحلیلی برای راندمان های حرارتی و اکسرژی سیستم به دست آمده است و نتایج حاصل از آزمایش و تحلیلی با هم مقایسه شده اند که نتایج تجربی و تحلیلی با همخوانی خوبی نسبت به هم بودند. همچنین استفاده از متمرکزکننده ها شدت تابش خورشیدی را 72% و راندمان حرارتی را حداکثر 00/40% افزایش و راندمان الکتریکی را حداکثر 32/9% کاهش داده است. علت کاهش راندمان الکتریکی افزایش دمای سطح سلول ها می باشد.