سابقه و هدف: مطالعات مختلف نشان دهنده نقش عوامل التهابی در ایجاد و پیشرفت عوارض ناشی از دیابت هستند و بیان می کنند که این عوامل در افراد دیابتی بیشتر از افراد غیر دیابتی است. در میان این بیومارکرهای التهابی پروتئین واکنش دهنده c، سریع ترین واکنش دهنده فاز حاد است که افزایش می یابد و متعاقب درمان موفقیت آمیز به سرعت به حد طبیعی باز می گردد. مطالعات متعددی اثر ضدالتهابی تمرینات ورزشی در مطالعات مقطعی و طولی تائید و به تاثیر آن بر سایتوکین های مختلف التهابی و پیش التهابی اشاره شده است. به همین منظور این مطالعه به مقایسه سه شیوه تمرینی مختلف بر crp سرم بیماران دیابتی نوع 2 پس از ده هفته تمرین طراحی شده است. مواد و روش ها: 52 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2(65-40 سال) به طور تصادفی به 4 گروه تمرینی هوازی، مقاومتی، ترکیبی (هوازی و مقاومتی) و کنترل تقسیم شدند و در هر گروه 13 نفر قرار گرفت. ?تمرینات 3 بار در هفته، هر جلسه 60 دقیقه به مدت 10 هفته بطول انجامید. پروتئین واکنش دهنده با حساسیت بالا (hs-crp) در ابتدا و در پایان مطالعه به روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج: سطح hs-crpدر گروه های تمرینی هوازی و ترکیبی کاهش یافت و این کاهش در گروه ترکیبی بارزتر بود. نتیجه گیری: ورزش در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 با کاهش قابل توجهی ازhs-crp در ارتباط است. به علاوه برای به دست آوردن یک اثر ضد التهابی قابل توجه، انجام فعالیت بدنی بلند مدت با شدت بالا (ترجیحا ترکیبی)، لازم است.