با استفاده از الگوریتم های اصلاح تضعیف که بر مبنای استفاده از نقشه تضعیف هستند می توان به میزان قابل توجهی دقت تشخیصی تصاویر را افزایش داد. نقشه تضعیفی که برای اصلاح تضعیف نیاز است را می توان از طریق دیتاهای ct بدست آورد. ثبت ناصحیح منجر به پایین آمدن صحت تصاویر و ارزش تشخیصی آن می شود. در این مطالعه خطای کمی ناشی از ثبت ناصحیح تصاویر اصلاح تضعیف شده اسپکت را سنجیدیم. شبیه ساز مونت کارلو simind به منظور تولید پروجکشن به کار برده شد. این شبیه ساز دو نوع ورودی می پذیرد، فانتوم اکتیویته و نقشه تضعیف که این دو همان خروجی های فانتوم دیجیتال xcat هستند. از فانتوم اکتیویته به منظور تصویر برداری و از فانتوم نقشه تضعیف به منظور اصلاح تضعیف استفاده شد. تصاویر اصلاح تضعیف شده با ثبت صحیح بعنوان تصاویر مرجع در نظر گرفته شد. برای تخمین تاثیر ثبت ناصحیح در تصویر تفاوت بین تصویر با ثبت ناصحیح و تصاویر مرجع از طریق مقایسه بدست آمد. در این تحقیق حرکات ارادی و غیر ارادی بدن شبیه سازی شد. از میان 3 دیواره اصلی قلب، دیواره جانبی متحمل بیشترین تغییرات بواسطه حرکت انتقالی شده است. و بنظر می رسد که حرکت ارادی بدن می تواند عموما باعث تغییر در مکان و کنتراست ضایعه در دیواره جانبی شود. برای جابجایی در راستای x شاهد افزایش 23% شمارش پیکسل ها به صورت متوسط در تمام دیواره های قلب هستیم، اما برای دیواره جانبی شاهد افزایش 33% شمارش هستیم که 10% بیشتر از حد متوسط است (البته برای جابجایی 10 پیکسل). در مورد ضایعه در دیواره جانبی باید گفته شود که جابجایی در راستاییx منجر به جابجایی ضایعه به میزان 2 پیکسل بسمت دیواره خلفی می گردد و با جابجایی نقشه تضعیف در راستای z شاهد جابجایی ضایعه به میزان 4-3 پیکسل بسمت دیواره خلفی هستیم (برای جابجایی به میزان 10 پیکسل) حرکت تنفسی عموما باعث کاهش ثبت شمارش و کنتراست در هر سه دیواره قلب می شود. بعلاوه این نوع حرکت باعث پهن شدن حفره مرکزی بطن چپ در تصاویر محور کوتاه قلب می شود.