نیاز به امنیت، همواره از بنیادی ترین نیازهای انسان در جامعه بشری به شمار می رود. آرامش، رشد، شکوفایی انسان، بروز همه استعدادها و خلاقیتها و نیاز به همه کمالات انسانی در سایه امنیت بدست می آید. یکی از ویژگی ها و مولفه های فضاهای شهری ایمن، آسایش بصری و محیطی، کیفیت سکونت و کاربری زمین می باشد. هرچه فضا دارای مقیاس انسانی تر باشد به نحوی که حد و مرز آن محسوس تر و قابل درک تر باشد و نیز فضاهای فرعی کمتری در اطراف آن گنجانده شده باشد، فضا از دید شهروندان، ایمن تر به نظر خواهد رسید. فضاهای شهری در گذشته به واسطه حضور پایدار شهروندان دارای روحیه سرزندگی و شادابی بودند. چنین فضاهایی دربرگیرنده تعاملات سازنده اجتماعی و مراودات شهروندی و نوعی نظارت شهروندان بر محیط ها و عرصه های عمومی بوده است. خیابان لاله زار در دوره قاجار به باغات اختصاص داشته و بعدها پس از استقرار و اسکان اعیان و خارجی ها در این منطقه، عملا فعالیت های لوکس مربوط به آنها به این منطقه سرازیر گردید. هدف از این پژوهش ایجاد سرزندگی و بدست آوردن امنیت و آرامش می باشد.طبق برداشت های میدانی و مطالعات کتابخانه ای خیابان لاله زار که از اولین خیابان های پایتخت بوده، اکنون سرزندگی گذشته خود را از دست داده و احساس نا امنی و ترس در این خیابان جریان دارد. از این رو در رساله حاضر به مولفه هایی جهت رسیدن به امنیت با احیا سرزندگی بدست آمد و این مولفه ها در این خیابان مورد بررسی ، تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با طرحی مناسب این خیابان را به خیابانی امن با حضور مردم تبدیل گرداند.