در فصل 2 یک نانوکاتالیزور ناهمگن به عنوان یک سیستم کاتالیزوری سبز، قابل بازیافت و ایمن در واکنش-های اکسیداسیون طراحی کردیم. در این پروژه sba-15 برای تثبیت کمپلکس اکسیدو – پروکسیدو تنگستن مورد استفاده قرار گرفت و همچنین توانایی این سیستم کاتالیزوری در اکسیداسیون بنزیل الکل ها و سولفیدها با هیدروژن پراکسید بررسی گردید. در فصل سوم از sba-15 پخش شده در درون tfe در اکسایش گزینشی سولفیدها به سولفوکسیدها استفاده شد هدف از این کار بررسی فعالیت کاتالیزوری تری فلوئورواتانول در بستر نانورآکتور sba-15 برای واکنش اکسایش سولفیدها به سولفوکسیدهاست. یکی از مشکلاتی که در این روش وجود دارد اکسایش بیشتر سولفوکسیدها به سولفونها و عدم گزینش پذیری در میان گروههای عاملی قابل اکسایش مانند الکلها، آلکن ها و آلدهیدهاست که در اغلب اوقات منجر به تشکیل ترکیبات نامطلوب و محصولات جانبی می شوند. با این حال سیستم کاتالیستی پیشنهادی در طرح حاضر برای اکسایش سولفیدها براین روش ها پیشی گرفته و این مشکلات را حل کرده است. این سیستم تحت شرایط بدون فلز، برای ایجاد سولفوکسیدها با گزینش پذیری بالا انجام شده است و به علت ناهمگنی و کارایی آن قابل بازیافت بوده و حداقل تا ده بار قابل استفاده است. سادگی، راندمان بالا، سهولت کار و شرایط ملایم واکنش از مزیت های دیگر این سیستم می باشد. در فصل چهارم pdnps-go/sds به عنوان نانولایه برای اکسایش هوازی الکل ها بکار برده شد یکی از مشکلات اصلی در زمینه مواد گرافن دار نگهداری ورق های متحرک جدا از هم گرافن و گرافن اکسید است چون سریعاً بصورت لایه های درهم رفته و بصورت توده ای تجمع می یابند و به گرافیت تبدیل می شوند. استفاده از سورفاکتانت یک روش مناسب برای لایه برداری است. با این وجود زمانیکه به عنوان کاتالیزور عمل می کند در طول واکنش مصرف نمی شود. در پروژه حاضر اثر سورفاکتانت بر روی عملکرد کاتالیستی pd@go در طول اکسایش الکل ها بررسی شد. مزایای استفاده از سورفاکتانت افزایش حلالیت واکنش-دهند ها با ماهیت آمپیفیلیک که تماس سطحی را با اکسیژن حل شده در آب افزایش می دهد در نتیجه قابلیت انحلال گاز افزایش می یابد و نیز افزایش کارایی آن کاتالیست ناهمگن بدست می آید.