مقدمه : روی عنصر کمیاب ضروری می باشد که کمبود آن سلامتی انسان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. نتایج مطالعات مقطعی نشان می دهد که کمبود ریز مغذی ها در بیماران مبتلا به سل شایع است. هدف : با توجه به اینکه در مطالعه قبلی کاهش روی در بیماران مبتلا به سل نشان داده شده است، هدف ما بررسی اینست که آیا مکمل روی اثر درمان ضد سل را افزایش می دهد یا خیر. روش کار : بیماران مبتلا به سل که به تازگی بیماری آنها تشخیص داده شده به 2 گروه تقسیم شدند. یک گروه (37n=) کپسول حاوی 50 میلی گرم روی به مدت 6 ماه به صورت یک روز در میان (گروه ریز مغذی) و گروه دوم (37n=) پلاسبو دریافت کردند. هر دو گروه درمان ضد سل توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی را دریافت نمودند. علائم کلینیکی، bmi، میزان باسیل در خلط، نتایج رادیوگرافی، سطح سرمی روی (توسط اسپکتروفتومتری جذب اتمی) و مارکرهای بیوشیمیایی (توسط دستگاه اتوآنالایزر ra1000 ) قبل و بعد از 2 و 6 ماه درمان، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج : پس از درمان، غلظت روی در گروه ریز مغذی بیشتر از گروه پلاسبو بود. افزایش معنی داری در غلظت sgot و sgpt پس از 2 ماه درمان در گروه پلاسبو مشاهده گردید(05/0p < ). تغییرات معنی داری در سطح سرمی آلبومین و توتال پروتئین مشاهده شد. سطح alp، کراتینین ، اسید اوریک و اوره در هر دو گروه در ماه 0، 2 و 6 تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: مکمل روی اثر درمان ضد سل را بهبود بخشید و منجر به تغییر سریعتر اسمیر خلط در گروه ریز مغذی در طول 6 هفته اول شد. افزایش وزن بدن و سطح روی و آلبومین و کاهش توتال پروتئین سرم در گروه مکمل مشاهده گردید.