ذخیره تیتانیم خانیک در 82 کیلومتری شمال غربی شهرستان ارومیه در زون ساختاری سنندج- سیرجان قرار دارد. کانی سازی تیتانیم در منطقه مورد مطالعه در سنگ های عموماً گابرویی (توده ای و لایه ای) صورت گرفته است. مطالعات پتروگرافی نشان می دهد که مهم ترین کانی های فلزی شامل ایلمنیت (دارای سه نسل کانی سازی)، مگنتیت (چهار نسل کانی سازی)، تیتانومگنتیت (یک نسل کانی سازی) و به مقدار جزئی هماتیت (ناشی از مارتیتی شدن مگنتیت ها) و پیروتیت (با یک نسل کانی سازی) می باشند. کانی های ایلمنیت و مگنتیت در نمونه های مورد مطالعه با درصد فراوانی بیشتری نسبت به سایر کانی های فلزی شکل گرفته اند. کانی های اصلی سنگ میزبان را پلاژیوکلازها، کلینوپیروکسن ها، آلکالی فلدسپار، اولیوین و آمفیبول تشکیل می دهند. کانیهای ثانویه حاصل از دگرسانی سوسوریتی پلاژیوکلازها شامل آلبیت ثانویه، کلریت، سریسیت، اپیدوت، زوئیزیت و کلسیت و کانی های حاصل از دگرسانی اورالیتی کلینوپیروکسن ها عموماً شامل اکتینولیت – ترمولیت می باشند. مهمترین کانی های بخش پلاسری ایلمنیت، مگنتیت و لوکاکسون هستند که ایلمنیت با درصد فراوانی بیشتری وجود دارد. غنی شدگی tio2 بعلت وجود ایلمنیت بعنوان کانی اصلی و تیتانومگنتیت در پلاسرهای خانیک است. مطالعه زادگاه نشان می دهد که منشاء رسوبات خانیک سنگهای آذرین مافیک می باشند. نتایج حاصل از مطالعات ژئوشیمیایی نشاندهنده محیط اکسیدی برای تشکیل رسوبات خانیک دارد. الگوی توزیع rees نرمالیزه شده به کندریت تفریق ضعیف lrees از hrees همراه با آنومالی های ضعیف و منفی eu را در رسوبات مورد مطالعه نشان می دهد که نشاندهنده سنگ منشاء مافیک برای پلاسرهای مورد مطالعه می باشد.