در جهان مدام در حال تغییر کنونی، سازمان ها هر روزه تمایل و نیاز بیشتری به کار فکری کارکنان پیدا می کنند و یکی از اصلی ترین شیوه های استفاده از این کار فکری به سخن واداشتن کارکنان است. زمانی که در سازمانی افراد از به کارگیری این شیوه امتناع می ورزند، سازمان دچار سکوت سازمانی شده است. در پژوهش های گوناگون به نقش فرهنگ سازمانی و ناعدالتی در شکل گیری سکوت سازمانی اشاره شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تجربی تأثیر فرهنگ سازمانی و ادراک از عدالت بر سکوت سازمانی می باشد. به همین جهت، از سه ابزار پرسشنامه سکوت سازمانی برینسفیلد، پرسشنامه ادراک از عدالت نیهوف و مورمن و پرسشنامه فرهنگ سازمانی دنیسون استفاده شده است که پایایی و روایی هر سه ابزار به روش های آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید قرار گرفته است. جهت آزمون فرضیات پژوهش از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. همچنین برای بررسی وضعیت متغیرهای پژوهش و معناداری تفاوت بین گروه ها از آزمون های t تک نمونه ای، t مستقل و anova استفاده شده است. نتایج حاکی از تأثیر مستقیم و منفی فرهنگ سازمانی بر سکوت سازمانی است. سایر فرضیات اصلی پژوهش مبنی بر تأثیر فرهنگ سازمانی بر ادراک از عدالت، و نیز تأثیر غیر مستقیم فرهنگ سازمانی بر سکوت سازمانی از طریق میانجی گری ادراک از عدالت تأیید شد.