نورتابی زیستی یا نشر نور توسط موجودات زنده از پدیده های جالب توجه در علوم زیستی می باشد. این فرایند در دسته وسیعی از موجودات خشکی زی و آبزی مشاهده و گزارش شده است. در این پایان نامه، سیستم نورتابی زیستی اولین گونه ی کرم خاکی نورافشان ایرانی به نام میکروسکولکس فسفریوس مورد بررسی قرار گرفت. سیستم نورتابی کرم خاکی نورافشان، براساس مطالعات انجام شده، شامل: حضور سوبسترای لوسیفرین، آنزیم لوسیفراز و آب اکسیژنه به عنوان اکسنده می باشد. در این پایان نامه، شدت نورتابی در حضور غلظت های متفاوت آب اکسیژنه بررسی شد و پارامتر های سینتیکی برای این سیستم، با تطبیق کامپیوتری داده های تجربی شدت- زمان نورتابی زیستی محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان داد که این روش، روشی حساس برای اندازه گیری آب اکسیژنه می باشد. در ادامه اثر دما، لوسیفرین الکل سنتزی و نمک های +2ca، +2fe، +2zn، +2cu، +2mg، +fe? و فلوئورسئین بر شدت نورتابی زیستی بررسی شد. نتایج این مطالعه نشان داد که کرم خاکی نورافشان با nm 520?= max ? دارای فعالیت نورتابی مستقل از حضور آنزیم لوسیفراز و مقاومت حرارتی بالامی باشد که به غیر از یون آهن(iii)، نمک های فوق الذکر نقش افزایش دهنده نورتابی را در واکنش نورتابی زیستی دارند که این اثر به غلطت نمک ها وابسته است. در ادامه، شدت نورتابی زیستی با اعمال پتانسیل، تحت روش نورتابی زیستی الکتروشیمیائی و همچنین اثر نمک های +2ca، +2fe، +2zn ، +2cu و +fe? بر شدت نورتابی زیستی با استفاده از این روش مورد بررسی قرارگرفت. نتایج آزمایشات انجام شده در این خصوص نشان داد که همه ی این نمک ها به عنوان افزایش دهنده نورتابی در واکنش نورتابی زیستی الکتریکی عمل می کنند.