با توجّه به رشد جمعیّت و افزایش شهرنشینی، وقوع حوادث طبیعی مثل زلزله می تواند خسارات و تلفات سنگینی را ایجاد نموده و توسعه شهر ها و کشورها را دچار وقفه نماید.زلزله همواره به عنوان تهدیدی جدی برای سکونتگاه های انسانی مطرح بوده است. از آنجایی که پیش بینی زمان و مکان وقوع آن ممکن نیست، تنها راه مقابله با آن برنامه ریزی صحیح در راستای کاهش تلفات و خسارت های احتمالی آن می باشد. در این میان داشتن درک درست از عوامل و معیارهای موثر بر آسیب پذیری لرزه ای و نحوه برهم کنش آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. پژوهش حاضر با توجه به برخی از فاکتورهای فیزیکی آسیب¬پذیری شامل نوع سازه، کیفیت بنا، نوع نما، فاصله از مراکز امدادرسانی و فاصله از گسل به ارزیابی آسیب پذیری شهر سبزوار می پردازد تا بتواند مبنایی علمی و دقیق برای برنامه های کاهش آسیب پذیری ناشی از زلزله را فراهم آورد. با توجه به این مهم، با به کارگیری مدل ahp جهت وزندهی به فاکتورهای فوق و سیستم اطلاعات مکانی (gis) جهت همپوشانی و تهیه نقشه آسیب پذیری، نتایج ذیل حاصل شد: 34 درصد کاربری ها با آسیب¬پذیری خیلی زیاد و زیاد، 46 درصد آسیب پذیری متوسط و تنها 20 درصد با آسیب پذیری کم می باشد که این درصد کم نیز اکثراً دارای کاربری های بایر، در حال ساخت، فضای سبز و باز می باشد.