بحران مالی سال 2008 باعث شد ورشکستگی بیش از هر زمان دیگری در اقتصاد جهان اهمیت پیدا کند، عدم آگاهی کافی، مناسب و به موقع سرمایه گذاران از موقعیت بنگاه و ویژگی های محیط اقتصادی باعث عدم بهره وری و به هدررفتن فرصت های سرمایه گذاری گردید. تحقیقات صورت گرفته در این زمینه حاکی از تأثیر 3 گروه عامل اصلی در ورشکستگی بنگاه ها می باشد که در این تحقیق به صورت زیر طبقه بندی گردید است: • عوامل سطح کلان • عوامل سطح بخشی • عوامل سطح خرد این در حالی است که اکثر روش های ارائه شده صرفاً به بررسی تأثیر یکی از عوامل موثر در ورشکستگی که غالبا عوامل مالی را در بر می گیرد بسنده نموده اند. نتایج مطالعات و بررسی های صورت گرفته در این پژوهش نشان می دهد که نادیده گرفتن سایر عوامل موثر در ورشکستگی دقت پیش بینی در این مدل ها را کاهش می دهد. مدل پیش بینی ورشکستگی پیشنهادی در این پژوهش امکان بررسی تأثیر عوامل مختلف را با استفاده از الگوریتم رقابت استعماری با ایجاد یک فضای رقابتی فراهم می نماید. در این مدل، ورشکستگی به صورت یک مساله بهینه سازی مطرح شد، که در آن بنگاه های اقتصادی به دنبال یافتن بازار های بهینه جهت جذب می باشند، در این راستا بنگاه هایی که طی یک فرایند تحت عنوان فرایند جذب قادر به حفظ خود در محیط رقابت نباشند از چرخه رقابت خارج و به عنوان ورشکسته اعلام می گردند. با وجود محدودیت ها در پیاده سازی کامل، مدل برای صنعت بانکداری ایالات متحده آمریکا شامل 13 بانک پیاده سازی شد که نتایج قابل قبولی به همراه داشت.