نام پژوهشگر: دریا عظمی
دریا عظمی عبدالله حسن زاده
نورحامل تکانه است و هرگونه تغییر در جهت آن به وسیله سایر اجسام باعث ایجاد نیروی اپتیکی بر آنها خواهد شد. نیروی اپتیکی میدان میرا، برای به دام انداختن پروتئین ها و مولکول های واحد مفید است، و کاربردهای بالقوه ای در دستکاری ذرات مسطح گونه نزدیک سطوح دی الکتریک دارد.نیروی اپتیکی میدان میرای ناشی از بازتابش داخلی کلی پرتوی گاوسی در سطح مشترک منشور و فیلم بر روی کره های دی الکتریک توسط گروه های دیگر اثبات شده است.به جای منشور می توان از یک موجبر برای تولید میدان میرا استفاده کرد. وقتی یک باریکه نوروارد موجبر می شود میدان میرایی در سطح موجبر ایجاد می شود. ما در این رساله به طور نظری، محاسبات فشار اپتیکی میدان میرای موجبر بر روی یک فیلم نازک دی الکتریک غوطه ور در مایع را انجام می دهیم.روش کار به این صورت است که ابتدا یک موجبر چند مده را طراحی می کنیم سپس میدان های الکترومغناطیسی در لایه های بالا و پایین نمونه را از تئوری محیط های چند لایه ای محاسبه می کنیم، و فشار اپتیکی میدان میرا بر روی نمونه را با استفاده از تانسور تنش ماکسول محاسبه می کنیم. با محاسبه ی فشار اپتیکی، اثرات فاصله ی فیلم نازک تا موجبر، ضریب شکست و ضخامت فیلم نازک و قطبش نور فرودی بر روی فشار اپتیکی را بررسی می کنیم. در نهایت، محاسبات قبلی را برای ساختار تشدیدی تکرار می کنیم. مشاهده می کنیم که مقدار فشار اپتیکی وارد بر یک نمونه در ساختاری تشدیدی، در مقایسه با ساختار نمونه موجبر عادی دو مرتبه افزایش خواهد یافت.