سپسیس پاسخ سیستمیک کنترل ناپذیری از سیستم ایمنی است، که به دنبال عفونت ایجادشده و یکی از عوامل مهم مرگ ومیر در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان ها را تشکیل می دهد. هنوز درمان قطعی برای سپسیس پیدا نشده است. و در صورتی که سپسیس در کنار یک بیماری زمینه ای دیگر ایجاد شود، مرگ ومیر بالایی را به دنبال خواهد داشت. سیروز کبدی از بیماری هایی است که بدن را مستعد ایجاد سپسیس می کند. مطالعات نشان می دهد که در حدود 40 درصد مرگ ومیر بیماران سیروتیک بر اثر سپسیس رخ می دهد. به طوری که با بستری و مراقبت های ویژه نیز نمی توان در جهت بهبود این بیماران گام موثری برداشت. شواهد نشان می دهد که نقاطی در شبکه ی مغزی برای کنترل پاسخ سیستم ایمنی وجود دارند. این کنترل را به واسطه ی اثر واگ روی دسته ای از گیرنده های نیکوتینی به نام آلفا7 انجام می دهند. در مطالعاتی نشان دادند که ونتیلاسیون با ریت تنفسی فرکتالی می تواند باعث تحریک واگ، با مکانیسم آریتمی سینوسی تنفسی شود. مطالعه ی حاضر با پیش فرض استفاده از این مکانیسم، به بررسی اثر تحریک واگ بر روی تغییرات دینامیکی ضربان قلب و میزان مرگ ومیر موش های صحرایی سیروتیک و اندوتوکسمیک با دو ریتم تنفسی فرکتالی و ثابت می پردازد. این مطالعه در دو فاز بررسی شد. در فاز اول, دو ریتم تنفسی ثابت و فرکتالی به موش های سیروتیک- اندوتوکسمیک و کنترل-اندوتوکسمیک داده شد و الکتروکاردیوگرام, دمای بدن, فشارخون و اکسیژن شریانی مورد بررسی قرار گرفت. در فاز دوم سطح خونی اینترلوکین-6 و آنزیمهای کبدی در ساعت سوم پس از تزریق اندوتوکسین، در موش های تحت ونتیلاسیون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که تنفس فرکتالی در حیوانات مبتلا به سیروز موجب کاهش ضربان قلب می شود و علاوه بر آن تنفس فرکتالی از افت درصد اشباع اکسیژن خون شریانی به دنبال اندوتوکسمی جلوگیری می کند، ولی تغییر معناداری در میزان مرگ ومیر دیده نشد. حیوانات سیروتیک با تنفس فرکتالی تغییرات دینامیکی ضربان قلب بالاتری از خود نشان دادند. تنفس با ریتم فرکتالی در سیروز ممکن است اثرات مفیدی در هنگام ابتلا به اندوتوکسمی ایفا کند که ممکن است به علت تحریک عصب واگ باشد.