نام پژوهشگر: علیرضا فرامرزی فرد
علیرضا فرامرزی فرد کیوان خلیلی
پس از یخچال¬ها، منابع آب¬زیرزمینی دومین منبع مهم آب شیرین موجود در جهان هستند. توسعه جمعیت، کشاورزی و صنعت سبب افزایش برداشت از این منابع شده و افت سطح آب-زیرزمینی را به همراه داشته است. برای آگاهی از وضعیت منابع آب¬زیرزمینی و مدیریت بهینه آن لازم است بررسی دقیقی از نوسانات و روند تغییرات سطح آب¬زیرزمینی انجام شود. با بررسی دقیق نوسانات سطح آب¬زیرزمینی می توان از آن در برنامه ریزی تأمین آب قابل اعتماد و نیز در مدیریت منابع آب استفاده نمود. در مطالعه حاضر، روند تغییرات آب ¬زیرزمینی دشت سیلاخور(درود-بروجرد) واقع در استان لرستان با استفاده از اطلاعات 20 حلقه چاه ¬پیزومتری در دوره آماری 1390-1376 در سه مقیاس ماهانه، فصلی و سالانه ارزیابی و سپس نتایج حاصل با نتایج بررسی روند منطقه¬ای سطح آب¬زیرزمینی منطقه، مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی روند منطقه¬ای سطح آب¬زیرزمینی از آزمون کندال¬منطقه¬ای و جهت خوشه¬بندی منطقه مورد مطالعه از روش خوشه¬بندی¬فازی استفاده شد و همچنین بعد از بررسی روند سطح آب¬زیرزمینی با استفاده از داده¬های تاریخی، به وسیله نمونه های خطی سری¬زمانی، سطح آب¬زیرزمینی منطقه مورد مطالعه به مدت 5 سال و در مقیاس ماهانه مدل¬سازی و پیش¬بینی شد. در نهایت با استفاده از داده¬های تاریخی و پیش¬بینی، روند تغییرات سطح آب¬زیرزمینی منطقه مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی روند سطح آب¬زیرزمینی منطقه مورد مطالعه در مقیاس ماهانه نشان داد که سطح آب¬زیرزمینی در دو چاه مشاهده ای کیوره و چغادون در طی دوره آماری مورد مطالعه به صورت معنی داری در سطح 1 درصد کاهش داشته است. در مقیاس فصلی نیز نتایج مشابه با نتایج بررسی روند تغییرات سطح آب¬زیرزمینی در مقیاس ماهانه است در سه محدوده چغادون، قلعه حاتم و کیوره دارای روند کاهشی و سایر محدوده ها دارای روند افزایشی در سطح آب¬زیرزمینی بود و از بین این سه محدوده، کیوره دارای روند کاهشی معنی¬دار بود. در مقیاس سالانه نیز همانند مقیاس ماهانه و فصلی، سه محدوده چغادون، قلعه حاتم و کیوره دارای روند کاهشی (غیر معنی دار) و سایر محدوده¬ها دارای روند افزایشی هستند.