جابجایی انسان و کالا در سطح معابر یک شهر، با هدف افزایش سرعت، امنیت و کاهش هزینه حمل و نقل مهمترین هدف ایجاد سیستمهای حمل و نقل شهری است. کارکرد این سیستم وابسته به وجود زیرساخت های لازم و نیز قرار گیری مناسب اجزا مختلف آن و نیز هماهنگی این اجزا با یکدیگراست. یکی از مهمترین زیرساخت های سیستم حمل و نقل، پارکینگ های عمومی هستند که نقش مناسبی در کاهش ترافیک شهری دارند. احداث این گونه مراکز در صورتی که همراه با مدیریت ترافیک به صورت کاهش حجم پارک حاشیه ای شود سبب افزایش عرض مفید خیابان و در نهایت روان تر شدن ترافیک می گردد. انتخاب محل پارکینگ های عمومی (طبقاتی یا روباز) یکی از مسایل کلیدی در کلان شهرهایی همچون تبریز می باشد. این مشکل می بایست با توجه به یک سری ازمعیارها بررسی گردد. هدف اصلی این تحقیق تعیین مکان های مناسب برای تاسیس پارکینگ های عمومی (طبقاتی) با استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره و نیز مدیریت تقاضای آن در محیط gis در منطقه هشت تبریز است. برای دستیابی به این هدف، پارامترهایی همچون فاصله از مراکز جذب سفر، فاصله از راه های دسترسی و مسیرها، قیمت زمین، کاربری مناسب برای تاسیس پارکینگ و سایر پارامترها بکار گرفته شدند. مدیریت پارکینگ، سیاست ها و برنامه هایی که در استفاده کارآمد تر از منابع پارکینگ بکارگرفته می شود، می باشد، که در این صورت می تواند به طور قابل توجهی تعداد فضاهای مورد نیاز پارکینگ در یک وضعیت خاص را کاهش دهد. پایان نامه دو هدف را دنبال می نماید: 1- مکانیابی پارکینگهای طبقاتی در منظقه هشت کلانشهر تبریز در محیط gis 2- استفاده از تکنولوژی سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis)در مدیریت تقاضای پارکینگ با استفاده از روش وزن دهی و مقایسه دو دویی روش (ahp)، مکانیابی پارکینگ انجام و مناطق بهینه از نظر شاخصه های مدیریتی از بین گزینه های گوناگون بدست آمده، با مدل topsis رتبه بندی، شناسایی و معرفی می شوند.