اینکه کدام الگوی تامین مالی (سهام محور یا بدهی محور) عملکرد مالی مناسب تری را برای یک شرکت در نوسانات اقتصادی به ویژه در دوره¬ی رکود رقم می زند، پرسش اصلی این تحقیق است. بررسی این تحقیق از مطالعات پیشین نشان می دهد که برخی محققین بر این باورند که افزایش اهرم مالی در شرکتها بدلیل مزایای صرفه جویی مالیاتی آن، می تواند بر ارزش شرکت بیفزاید و در مقابل نیز برخی معتقدند که افزایش اهرم مالی، سبب کاهش نقدینگی آزاد شرکت از بابت پرداخت هزینه بهره می گردد. همچنین در مطالعات شیوه های تامین مالی در دوران رکود اقتصادی توسط برخی از محققین، نشان داده شده است که افزایش تامین مالی مبتنی بر سهام در دوران رکود اقتصادی، می تواند موجب بهبود نقدینگی شرکت گردد. تئوری جریانات نقدی آزاد از میان تئوریهای بیان شده در ارتباط با ساختار سرمایه، به دلیل همخوانی آن با هدف تحقیق مبنی بر اهمیت کاهش نقدینگی ناشی از فعالیتهای تامین مالی، مورد توجه این پژوهش می باشد. بنابراین در جهت پاسخ به پرسش اصلی تحقیق و شناسایی الگوی تامین مالی مناسب برای شرکتهای ساخت خودرو و قطعات در دوران رکود اقتصادی، با بیان فرضیاتی به بررسی عملکرد مالی شرکتهای بدهی محور و سهام محور در بازه زمانی 87 لغایت 91 در 27 شرکت از 34 شرکت ساخت خودرو و قطعات پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار (بدلیل در دسترس بودن اطلاعات مورد نیاز 27 شرکت)، پرداخته شده است. به منظور آزمون فرضیات از روش ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. در نهایت این نتیجه حاصل شده است که در دوره هایی که رکود اقتصادی وجود دارد، شرکتهای سهام محور، بدلیل هزینه های مالی پایین تر نسبت به میانگین دوره، دارای عملکرد بهتری از لحاظ حفظ نقدینگی بوده اند.