با رقابتی تر شدن محیط های صنعتی، شرکت ها به منظور بهبود عملکرد خود، مجبور به اشتراک اطلاعات خود در طول زنجیره تامین شده اند. به منظور ارضاء به موقع تقاضای مشتریان و بهبود سطح خدمت رسانی زنجیره تامین، مدیریت زنجیره تامین شکل گرفت و یکی از تکنیک های موثر مدیریت زنجیره تامین، مدیریت موجودی توسط فروشنده (vmi) می باشد. در این تحقیق یک زنجیره تامین سه سطحی متشکل از یک تامین کننده، یک تولید کننده و چندین خرده فروش مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا توابع سود هر یک از سه سطح با فرض قطعی بودن نرخ تقاضا و تولید و غیر مجاز بودن کمبود ارائه می شود. به منظور واقعی تر شدن مدل، اقلام جریان یافته در زنجیره تامین را فساد پذیر فرض می کنیم همچنین اقلام خریداری شده توسط تامین کننده دارای قابلیت بهبود پذیری می باشد و برای نشان دادن این فرآیند از توزیع ویبول استفاده کرده ایم. سپس برای یکپارچه سازی توابع سود ارائه شده از استراتژی vmi بهره می گیریم. در این استراتژی تولید کننده مسئولیت کنترل موجودی زنجیره تامین را با در نظر گرفتن یک سیکل مشترک تجدید برای خرده فروشان بر عهده می گیرد و بدین گونه تولید کننده قادر خواهد بود که مقدار و زمان ارسال سفارش خرده فروشان و سیکل تولید خود و دریافت سفارش از تامین کننده را تنظیم می نماید. در هر سیکل مشترک تجدید تنها یکبار موجودی هر خرده فروش تجدید می شود و موجودی هر خرده فروش بلافاصله پس از تولید توسط تولید کننده و متناسب با نیاز هر خرده فروش پر سازی می شود. تابع سود ارائه شده در این مسئله پس از یکپارچه سازی، یک مدل غیر خطی با متغیرهای پیوسته و گسسته می باشد که به آن اصطلاحا مسئله برنامه ریزی غیرخطی مختلط عدد صحیح می گویند. برای بهینه سازی از دو روش فرا ابتکاری الگویتم ژنتیک و روشهای دقیق با کمک برنامه نویسی در gams استفاده شده است. سپس به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی و مقایسه عملکرد دو روش حل پیشنهادی سه مثال عددی آورده شد است. پس از تحلیل نتایج می توان دریافت که نرخ فساد و بهبود تاثیر به سزایی بر سود زنجیره تامین دارد و با یکدیگر رابطه ی عکس دارند.