در این تحقیق توانایی عوامل بیوکنترل گونه های trichoderma harzianum، t. brevicompactum، t. atroviride، t. viridescens، t. arundinaceum، t. lngibrachiatum، t. virens و t. pseudokoningii (55 جدایه) و باکتری جنس باسیلوس( 32 جدایه) که از ناحیه ریشه و ریزوسفر گیاه توت فرنگی جداسازی و شناسایی شده بودند روی بیماری کپک خاکستری با عامل botrytis cinereaدر شرایط آزمایشگاهی در محیط کشت pda و na مورد بررسی قرار گرفت. بعد از غربال سازی در شرایط آزمایشگاهی، 25 جدایه از گونه های تریکودرما و 10 جدایه از گونه های bacillus subtilis که در آزمون کشت متقابل بیشترین تاثیر بازدارندگی را روی عامل بیماری داشتند برای مطالعات بعدی انتخاب شدند. همچنین آزمون های تولید مواد فرار، تولید مایع خارج سلولی، تولید آنزیم پروتئاز و سیانید هیدروژن جدایه های آنتاگونیست انتخاب شده، تاثیر آنها رو بیماری کپک خاکستری مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر بیوکنترلی آنتاگونیست ها روی رشد میسلیوم و توان جوانه زنی قارچ بیماری کپک خاکستری در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. همه جدایه ها توانایی تولید آنزیم پروتئاز را داشتند در حالی که هیچ کدام از جدایه های باکتری باسیلوس تولید گاز سیانید هیدروژن را نداشتند. نتایج نشان داد که همه جدایه ها به طور معنی داری باعث جلوگیری از رشد میسلیوم و کاهش توان جوانه زنی قارچ b. cinereaبوسیله تولید آنتی بیوتیک-ها و مواد خارج سلولی شدند. آنالیز داده ها نشان داده که جدایه های تریکودرما(t13، t25، t32، t2، t42، t28) و جدایه های باکتریایی باسیلوس(b28، b2، b16) بیش ترین بازدارندگی از رشد میسلیوم بیمارگر را داشتند. همچنین جدایه های تریکودرما(t32، t20، t35، t15، t7) و جدایه های باکتریایی باسیلوس(b3، b14، b18، b1) بیش ترین تاثیر در کاهش توان جوانه زنی اسپور یا کنیدی قارچ b. cinereaایجاد کردند. نتایج ما نشان داد که گونه های تریکودرما و bacillus subtilisمی تواند جایگزین مناسب و قوی مواد شیمیایی در کنترل این عامل بیماری رو محصول توت فرنگی باشند. لذا ضرورت دارد که تحقیقات بیشتری در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای انجام شود.