مقدمه: آرتمیزینین (art)، دارویی در طب سنتی چینی است که تاثیرات ضد سرطانی ان مورد توجه بسیاری قرار گرفته شده است. در این مطالعه به بررسی ایمنومدولاتوری این دارو به همراه نانوذره pla/peg در مدل موشی سرطان پستان پرداخته شده است. مواد و روش ها: نانوذرات pla/peg با استاده از متد نانوپرسیپیتیشن تهیه شد. بررسی های انجام شده شامل اندازه گیری سایز نانوذره ها، ftir، sem ، تعیین میزان داروی بارگیری شده، بررسی کشندگی نانوسامانه بر روی سلول های توموری در محیط برون تنی، اندازه گیری حجم تومور، تولید و ترشح سایتوکاین های اینترفرون گاما و اینترلوکین 4 بوده است. نتایج: طبق نتایج سایز ذره ها 170 نانومتر بوده، شکل کروی با سطحی صاف داشتند، plaو peg در ساختار نانوذره حضور داشتند،میزان داروی بارگیری شده 96 درصد بود، میزان کشندگی نانوسامانه در محیط برون تنی در مقایسه با داروی ازاد تفاوت معنی داری نداشت، داروی بارگیری شده میزان نسبت سایتوکاینی را افزایش داده است (p-value≤0.05). بحث: در این مطالعه ما به بررسی اثرات داروی ارتمیزنین ازاد و ارتمیزنین بارگیری شده در نانوذرات pla/peg بر روی مدل موشی سرطان سینه پرداختیم. نتایج نشان داد که داروی لود شده در نانوذرات توانایی بیشتری در محدود کردن رشد تومور نسبت به داروی ازاد دارد که این نشان دهنده توانایی نانو ذرات در حفظ دارو در محیط بدن و رسانش ان به طور انتخابی به محیط تومور است. در بررسی سایتو کاین ها افزایش نسبت ifnɣ/il4 نشان دهنده توازن سیستم ایمنی به سمت ایمنی سلولی و محدود کردن تومور است. با استفاده از این نانوذرات میتوان تاثیر داروهای اب گریز مانند ارتمیزنین را که اثرات تخریبی روی سلول های توموری دارند ولی به دلیل پراکنش غیر اختصاصی در بدن فقط قسمت کوچکی از انها به تومور میرسد را افزایش داد. کلید واژه: ارتمیزنین، نانوذره، pla/peg، سایتوکاین