این تحقیق در صدد بررسی و ارزیابی توان محیطی شهرستان بینالود با تاکید بر اکوتوریسم و ژئوتوریسم به منظور جذب گردشگر بیشتر و توسعه پایدار گردشگری منطقه است. شهرستان مورد مطالعه دارای توان های و منابع متنوع محیطی اعم از رودخانه، کوهستان، خاک حاصلخیز، شرایط اقلیمی مطلوب، باغ ها، پوشش گیاهی متنوع، عوامل ارتباطی، پدیده¬های طبیعی و انسانی و همچنین جشنواره¬های فرهنگی ام وزشی جاذب گردشگری است و در صورت برنامه ریزی و استفاده مناسب از آن ها می¬توان بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی منطقه را رفع و در مسیر توسعه همه جانبه و پایدار هدایت کرد. این ارزیابی در پنج گام: تعیین اهداف اصلی پژوهش، تهیه طرح تحقیق، شناسایی وضع موجود با استفاده از سامانه gis و تهیه نقشه های شیب، جهت، ارتفاع، خاک، پوشش گیاهی، اقلیم، ژئومورفولوژی و غیره، انتخاب مدل ahp و تعیین و ارزیابی معیارهای طبیعی و گردشگری و امتیازدهی به هر یک از معیارها طبیعی و گردشگری و انتخاب بهترین مکان گردشگری با توجه به شرایط منطقه انجام پذیرفته است. نتیجه ارزیابی نشان می¬دهد با توجه به معیارهای طبیعی اقلیم با 29 درصد اولویت اول را به خود اختصاص داده است آب های زیرزمینی، آب های سطحی، پوشش گیاهی و خاک، ژئوموفولوژی، شیب، ارتفاع، جهت به ترتیب اولویت دوم تا هشتم را کسب کرده اند و همچنین از میان معیارهای گردشگری هم طبیعت گردی با 37 درصد اولویت اول را به خود اختصاص داده است. با توجه به نتایج حاصله شهرشاندیز از پتانسیل بالایی برای جذب گردشگر برخوردار است و مستعد برنامه ریزی است.