آنزیم های زیرخانواده ی akr1c عضو سوپرخانواده ی آلدو-کتوردوکتازها هستند. این آنزیم ها اکسیدوردوکتازهای وابسته به nad(p)h هستند که گروه های کربونیل را به الکل احیا می کنند. این آنزیم ها دارای چهار ایزوفرم akr1c1–c4 هستند. این آنزیم ها در متابولیسم هورمون های استروئیدی، اسیدهای صفراوی، پروستاگلاندین ها، رتین آلدهید، فعال شدن پروکارسینوژن pah به o-quinones، سم زدایی nnk و آلدهیدهای لیپیدی نقش دارند. این آنزیم ها در ایجاد سرطان های پستان، پروستات، اندومتر، لوسمی میلوئیدی و غیره و نیز در بیماری هایی مانند آندومتریوزیس، افسردگی، صرع و سندرم قبل از قاعدگی نقش دارند. با توجه به نقش akr1c1–c3 در ایجاد سرطان و دیگر بیماری ها، این آنزیم ها اهداف جذاب برای ایجاد داروهای جدید هستند. در این جا تأثیر برخی متابولیت های ثانویه ی گیاهی از گروه آلکالوئیدها بر روی فعالیت این آنزیم ها در رده ی سلولی سرطان پستان mcf-7 بررسی شد. نتایج نشان داد که آلکالوئیدهایی مانند بربرین، سنگوینارین و کلیدونین در غلظت های مختلف باعث کاهش فعالیت آنزیم های akr1cدر عصاره ی سلولی می شوند. بنابراین این آلکالوئیدها می توانند این آنزیم ها را مهار کنند. بررسی فعالیت آنزیمی در حضور این آلکالوئیدها نشان می دهد که کلیدونین اثر مهاری بیش تری نسبت بربرین و سنگوینارین دارد.