رتروترنسپوزون ها عناصر متحرک رایج در ژنوم گیاهان بوده که گستردگی، توزیع یکنواخت و قابلیت جابه¬جایی، استفاده از آن ها را به عنوان نشانگرهای مولکولی ایده آل می سازد. در این مطالعه نشانگرهایirap و remap، مبتنی برخانواده¬های رتروترنسپوزونی ltr دار (گندم و جو) جهت مطالعه تنوع ژنتیکی 94 لاین و رقم بومی گندم دوروم (triticum turgidum l.) مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشتر خانواده¬های رتروترنسپوزونی در ژنوم گندم دوروم به لحاظ انتقالی فعال می¬باشند. در کل 204 مکان با استفاده از 6 آغازگر irap و 15 آغازگر remap تولید شد. متوسط تعداد مکان¬های چند شکل برای آغازگرهای irapو remap به ترتیب 5 و 8/4 بود. درصد چندشکلی برای آغازگرهای irap و remap به ترتیب 64/47 درصد و 53 درصد بود. میانگین هتروزیگوسیتی مورد انتظار (he)، تعداد الل¬های موثر (ne) و شاخص شانن برای نشانگرهای remap نسبت به نشانگرهای irap اندکی بالاتر بود. میزان هتروزیگوسیتی، شاخص شانون و تعداد آلل¬های موثر در کل جمعیت مورد مطالعه به ترتیب برابر 215/0 و 310/0 و386/1 بود. همبستگی بین ماتریس¬های کوفنتیک حاصل از نشانگرهای irap و remap معنی دار نبود . تجزیه کلاستر بر اساس نشانگرهای irap+remap و ضریب تشابه دایس و الگوریتم complete linkage، 94 ژنوتیپ گندم دوروم را در 9 گروه اصلی قرار داد. افراد مربوط به گروه های مختلف می توانند به عنوان والدین تلاقی در برنامه های اصلاحی گندم دوروم مورد استفاده قرار گیرند.