تجارت خارجی به عنوان یکی از ابزارهای جهانی شدن، زمینه ساز رقابت بین المللی و مشارکت کشورها در فعالیت های اقتصادی است و طبیعی است که در جریان تجارت خارجی فعالیت هایی که از توان رقابتی برخوردار نباشند امکان بقا را از دست می دهند و سطح بیکاری را در کوتاه مدت افزایش می دهند. اما اگر تجارت خارجی از طریق توسعه و رونق صادرات افزایش یابد به ایجاد فرصت های شغلی که از کارایی بالایی برخوردارند منجر می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر، تحلیل تأثیر رونق صادراتی بر سطح بیکاری کشور می باشد. بر این اساس از داده های آماری دوره ی 1390-1353 استفاده شده است همچنین به منظور تخمین مدل و تجزیه و تحلیل داده ها، روش خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl)، آزمون همجمعی باند و آزمون علیت گرنجر مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان دهنده ی وجود رابطه همجمعی بین متغیرهای تحقیق می باشد. همچنین نتایج بدست آمده نشان می دهد که رونق صادراتی در هر دو دوره کوتاه مدت و بلندمدت به طور معکوس و معنی داری بر سطح بیکاری تأثیرگذار است. ضریب جمله تصحیح خطا (ecm) بدست آمده در این مدل نشان می دهد که در هر دوره 92 درصد از عدم تعادل در بیکاری تعدیل شده و به سمت روند بلندمدت خود نزدیک شده است. همچنین نتایج آزمون گرنجر شرطی نشان می دهد که رابطه علیت کوتاه مدت میان متغیرها و وجود ندارد، اما رابطه ی علیت بلندمدت از رابطه مبادله، موجودی سرمایه بخش های قابل مبادله، موجودی سرمایه بخش های غیر قابل مبادله، عرضه ی نیروی کار و تورم به نرخ بیکاری در سطح 10 درصد پذیرفته می شود.