هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین معنای زندگی و نگرش به مرگ با وسواس مرگ در بین پرستاران بیمارستان های شهر تبریز بود. این پژوهش یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پرستاران بیمارستان های شهر تبریز است. از بین جامعه ی مورد نظرنمونه ای به حجم 315 پرستار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه های معنایی زندگی کرامباف و ماهولیک، پرسش نامه ی نگرش به مرگ وانگ و پرسش نامه ی وسواس مرگ مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به روش همزمان و آزمون t مستقل مورد بررسی قرار گرفتند.طبق نتایج به دست آمده وسواس مرگ با نگرش به مرگ r= 0/15 ,p<0/01) (رابطه ی مستقیم معنی داری دارد. وسواس مرگ با مولفه های ترس ازمرگ p<0/01)، r= 0/34) و فرار از مرگ (p<0/01، 05r= 0/2) رابطه ی مثبت معنی داری دارد و با مولفه های قبول رویکرد (p<-0/05، r= -0/10) و پذیرش خنثی (p<-0/01، r=-0/24) رابطه ی منفی معنی داری به دست آمد و با مولفه ی اجتناب از مرگ رابطه ی معنی داری ندارد. یافته ها رابطه ی معناداری بین وسواس مرگ و معنای زندگی را نشان ندادند اما بین معنای زندگی و نگرش به مرگ (p<-0/05، r= 12) رابطه ی منفی معنی داری به دست آمد. تجزیه و تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد از بین متغیرهای پژوهش، معنای زندگی و نگرش به مرگ پیش بینی کننده ی قدرتمندی برای وسواس مرگ نبودند.همچنین یافته ها نشان دادند که پرستارانی که سابقه ی کاری بیشتری داشتند وسواس مرگ و نگرش به مرگ کمتری داشتند. زنان نیز در مقایسه با مردان در وسواس مرگ و نگرش به مرگ نمره های بالاتری کسب کردند. در حالیکه بین معنای زندگی و نگرش به مرگ با وسواس مرگ بر حسب سن، تحصیلات و بخش بیمارستانی تفاوتی مشاهده نشد.