در یک سیستم کنترل پیوسته زمان، اگر تعدادی از حالت های کنترلر در زمان مشخصی باز نشانی گردند عملکرد و پایداری سیستم حلقه بسته تغییر می یابد. اگر در زمان های مناسبی حالت کنترلر باز نشانی شود می توان با حفظ پایداری، عملکرد سیستم را بهبود داد. تعیین زمان باز نشانی و انتخاب قانون بازنشانی (مقادیر پس از بازنشانی حالت کنترلر)، دو مشخصه اصلی در سیستم های کنترل باز نشان شده می باشد. با انتخاب یک مجموعه بازنشانی مناسب، می توان زمان های باز نشانی حالت کنترلر را تعیین نمود. طراحی قانون بازنشانی به انتخاب کنترلر پایه بستگی زیادی دارد. در این پایان نامه یک روش مبتنی بر پیش بینی با مدل نامی، برای طراحی قانون بازنشانی و کنترلر پایه پیشنهاد شده است. مساله طراحی قانون باز نشانی و کنترلر پایه، به یک مساله مینیمم یابی با قیدهای نامساوی ماتریسی خطی تبدیل می گردد. با حل چنین مساله مینیمم یابی، در زمان حقیقی قانون باز نشانی و یا پارامتر های کنترلر پایه تعیین می گردد. در ادامه پایداری سیستم های بازنشان شده دارای عدم قطعیت بررسی شده و یک قانون باز نشانی برای سیستم های دارای عدم قطعیت ارائه شده است. در نهایت نیز یک روش تحلیل پایداری مبتنی بر لیاپانف، وابسته به لحظات باز نشانی، برای سیستم های غیرخطی بازنشان شده پیشنهاد شده است. روش های پیشنهادی در مثال هایی بکار گرفته شده است تا کارآمدی روش های پیشنهادی را تایید نماید.