نام پژوهشگر: آرزو جوشن
آرزو جوشن محمدحسین میران بیگی
چکیده روش استاندارد برای ارزیابی رشد ضایعات پوستی به منظور تشخیص، بیوپسی می باشد که به دنبال آن آزمایشات هیستوپاتولوژیک انجام می شود. با توجه به معایب این روش اعم از تهاجمی بودن و زمانبر بودن، تمایل زیادی به استفاده از تکنیک های اپتیکی نشان داده شده است زیرا این تکنیک ها غیرتهاجمی بوده و در بافت بیولوژیکی تغییری ایجاد نمی کنند. یکی از بهترین تکنیک های اپتیکی بدین منظور، درموسکوپی می باشد. پوست انسان دارای خواصی است که باعث تغییر حالت پلاریزاسیونی نور می¬شود بنابراین در درموسکوپی با نور پلاریزه می¬توان با استفاده از فیلترهای پلاریزاسیونی مختلف به حذف برخی از نورهای منعکس یا بازپراکنده¬ شده از پوست، جهت مشاهده ساختارهای عمقی پوست پرداخت. در تصویربرداری پلاریزاسیونی از پوست با زوایای مختلف، ویژگی های متفاوت ضایعه در سطوح مختلف بیان گردید بدین صورت که درماتوسکوپی با نور پلاریزه در زوایای پلاریزاسیونی نزدیک به 90 درجه ساختارهای عمقی پوست و در زوایای پلاریزاسیونی نزدیک به صفر درجه ساختارهای سطحی پوست را نمایان می¬سازد. داشتن همزمان ویژگی های سطحی و عمقی در یک تصویر، به پزشک در تشخیص بهتر ضایعه کمک می کند درحالیکه حتی با استفاده از امکانات سخت افزاری جدید، این امکان وجود نداشته است. این تحقیق با استفاده از روش پیشنهادی، تمام ویژگی ها را در یک تصویر نشان داده و امکان رسیدن به یک تصویر واحد با تمام ویژگی¬¬ها را فراهم کرده است. نتایج حاصل از ادغام تصاویر 0 و 90 درجه پلاریزاسیونی نشان داده است که تصویر نهایی به تصویر 5/22 درجه نزدیک می باشد. بدین ترتیب پزشک می¬تواند علاوه بر تصاویر 0 و 90 درجه که حاوی بیشترین اطلاعات سطح و عمق می باشند با استفاده از روش پیشنهادی در این تحقیق، تصویر 5/22 درجه را بصورت نرم افزاری تولید کند بطوریکه این تصویر حاوی اطلاعات ترکیبی از دو تصویر قبل است و می توان از آن برای تشخیص دقیق تر ضایعات رنگدانه ای بهره برد. کلید واژه: درموسکوپی، پلاریزاسیون، ادغام