نام پژوهشگر: جابر جعفری
جابر جعفری عبدالمهدی انصاری
بر اساس تعریف سود باقی¬مانده، رشد سود می¬تواند رشد سود ناشی از رشد در سود باقی-مانده، رشد سود ناشی از رشد در سرمایه بکار گرفته شده، رشد سود ناشی از تغییر در هزینه بهره خالص از مالیات و رشد سود ناشی از تغییر هزینه سرمایه باشد. با توجه به اینکه اجزای مختلف رشد سود، احتمالاً کاربردها و محتوای اطلاعاتی متفاوتی به منظور ارزش¬گذاری و تبیین بازده دارند و نیز با توجه به اهمیت زیادی که تحقیقات پیشین برای سود باقی¬مانده و برتری آن به نسبت به سود حسابداری قائل شده¬اند، لذا هدف اصلی این پژوهش تفکیک رشد سود با استفاده از مفهوم سود باقی¬مانده و اثر آن بر تبیین بازده جاری و آتی سهام می¬باشد. در این پژوهش رشد سود با استفاده از مدل سود باقی¬مانده به چهار جزء شامل رشد سود ناشی از رشد در سود باقی¬مانده، رشد سود ناشی از رشد در سرمایه بکار گرفته شده، رشد سود ناشی از تغییر در هزینه بهره خالص از مالیات و رشد سود ناشی از تغییر هزینه سرمایه تفکیک شده است. نتایج حاصل از روش رگرسیون چند متغیره با استفاده از داده¬های ترکیبی 75 شرکت پذیرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1384 تا 1390 در سطح اطمینان 95% نشان می¬دهد اجزای رشد سود نسبت به رشد سود کل دارای محتوای اطلاعاتی بیشتری در رابطه با بازده سهام هستند. علاوه بر این، اجزای مختلف رشد سود یعنی رشد سود باقی¬مانده، رشد سود ناشی از رشد سرمایه بکار گرفته شده و دیگر اجزای رشد سود دارای ارتباط ارزشی متفاوتی هستند، بطوری که رشد سود ناشی از سود باقی¬مانده نسبت به سایر اجزای رشد سود ارتباط ارزشی بیشتری به منظور تبیین بازده سهام دارد. این نتایج نشان می¬دهد سود باقی¬مانده نسبت به سایر اجزای رشد سود پایدارتر است. همچنین، نتایج نشان می¬دهد که رشد سود ناشی از سود باقی¬مانده دارای بیشترین ارتباط ارزشی و رشد سود ناشی از تغییر در هزینه سرمایه دارای کمترین ارتباط ارزشی با بازده آتی سهام می¬باشد.