گیاهان منبع غنی از ترکیبات فنلی هستند که مهم ترین آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار می آیند. این مطالعه به منظور بررسی میزان ترکیبات فنولی و مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانی سه گونه مرزه، ریحان و بادرنجبویه انجام گردید. در این مطالعه عصاره های متانولی، اتانولی و آبی گیاهان مورد نظر تهیه شد. محتوای فنولی و فلاونوئیدی کل عصاره ها توسط روش فولین- سیتو کالتو تعیین شد. قدرت احیای عصاره ها، فعالیت جاروب کنندگی رادیکال های dpph، سوپراکسید و نیتریک اکسید، قدرت احیای فریک اسید و میزان مهار پراکسییداسیون لیپید اندازه گیری شد. با توجه به نتایج، بیشترین میزان ترکیبات فنولی در هر 3 نوع حلال، مربوط به گیاه مرزه بود. عصاره متانولی مرزه (1/35±101/41 گرم بر 100 گرم گالیک اسید) بیشترین و عصاره آبی ریحان (2/98±12/51 گرم بر 100 گرم گالیک اسید) کمترین میزان فنول را داشتند. بیشترین مقدار ترکیبات فلاونوئیدی در عصاره متانولی مرزه ( 0/28±160/58 گرم بر 100 گرم کوئرستین) و کمترین مقدار در عصاره آبی ریحان (0/92±15/69 گرم بر 100 گرم کوئرستین) وجود داشت. از نظر میزان مهار پراکسیداسیون لیپید، بیشترین مقدار مربوط به مرزه متانولی و کمترین مقدار مربوط به ریحان آبی بود. بیشترین میزان قدرت احیا کنندگی مربوط به عصاره متانولی مرزه (0/01±0/6 گرم بر 100 گرم وزن خشک) و کمترین میزان مربوط به عصاره آبی ریحان (0/02±0/25 گرم بر 100 گرم وزن خشک) بود. از نظر ظرفیت مهار رادیکال dpph، بیشترین مقدار مربوط به عصاره متانولی مرزه (03/9±51/79 درصد) و کمترین مقدار مربوط به عصاره آبی ریحان (19/3±29/7 درصد) بود. بیشترین ظرفیت مهار رادیکال نیتریک اکسید مربوط به بادرنجبویه متانولی (6/59±473/52 گرم بر 100گرم وزن خشک) و کمترین ظرفیت مربوط به ریحان آبی (2/65±38/21 گرم بر 100گرم وزن خشک) بود. بیشترین ظرفیت مهار رادیکال سوپر اکسید مربوط به مرزه متانولی (002/0±79/0 گرم بر100گرم گالیک اسید) و کمترین ظرفیت مربوط به ریحان آبی (0/012±0/07 گرم بر100گرم گالیک اسید) بود. از لحاظ میزان قدرت احیا کنندگی فریک اسید بیشترین میزان مربوط به مرزه متانولی (4/44±441 میکرو مول بر 100 گرم وزن خشک) و کمترین میزان مربوط به ریحان آبی (34/5±65/111 میکرو مول بر 100 گرم وزن خشک) بود. نتایج این مطالعه نشان داد که گیاهان مرزه، ریحان و بادرنجبویه سرشار از ترکیبات فنولی بوده و می توان آنها را به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی معرفی کرد.

گونه salamandra infraimmaculataدارای سه زیر گونه می باشد که از این سه زیر گونه فقط یک زیر گونه آن در ایران وجود دارد. بر اساس کار وسیع میدانه ای که در شهریور ماه 1391 و فروردین ماه 1392 تا خرداد ماه 1392 از مناطق مختلف استان کردستان در غرب ایران که تنها منطقه زیستگاهی زیر گونه salamandra infraimmaculata semenoviدر این کشور می باشد، 29 نمونه (13 نر و 16 ماده) از این زیر گونه جمع آوری و شناسایی شد و پس از بررسی های انجام گرفته مجدداٌ در زیستگاه خود رها گردیدند. 15 صفت متریک از این زیر گونه مورد بررسی قرار گرفت . داده ها با استفاده از برنامه نرم افزاریspss-17موردآنالیز آماری قرار گرفتند . دیمورفیسم جنسی در جمعیت های این زیرگونه بررسی شد، بر اساس مطالعه اخیر به طور نسبتاٌ واضحی دو جنس از یکدیگر جدا شدند . دیمورفیسم جنسی در چندین جمعیت از سمندر آتشین salamandra infraimmaculata semenoviاز استان کردستان در غرب ایران بررسی شد . مقایسه های آماری بین جنس های نر و ماده به عمل آمد . تفاوت های قابل توجه ای بین جنس ها از لحاظ مورفولوژی شان وجود داشت که نشان داد ماده ها دارای اندازه بزرگتری هستند . one-way anova وprincipal component analysis اختلافصفاتhnw , fll , bl را به طور معنی داری بین جنس ها نشان دادند(p≤0/05). ساختار اسکلت زیر گونه سمندر salamandra infraimmaculata semenoviاز مناطق مختلف استان کردستان با ساختار اسکلت قورباغه گونه rana ridibundaکه از مناطق مختلف استان کرمانشاه جمع آوری شده بودند مقایسه شد . برای این منظور جمجمه جدا شد . بعد از تمیز کردن ، جمجمه ها بررسی شد. نتایج نشان داد که تفاوت های بارزی بین جمجمه آن ها وجود دارد. جمجمه زیر گونهs. i. semenoviدر برخی نقاط استخوانی نشده و حالت غشایی دارد و حتی در بخش هایی که استخوانی شده استحکام لازم را ندارد . این در حالی است که جمجمه r. ridibundaبه نسبت در تما بخش ها استخوانی شده و از استحکام بیشتر برخوردار است . تفاوت بارز این دو جمجمه در شکل آن هاست که در s. i. semenoviبخش جلویی آن نسبت به r. ridibundaگردتر است . همچنین اختلافات مشخص دیگری بین جمجمه این دو تاکسون وجود دارد.