امروزه برنامه ریزی پیشگیرانه ایمنی با این رویکرد که برنامه ریزی ایمنی معابر، می تواند بخشی از برنامه ریزی حمل ونقل باشد، موجب شد؛ تا مدل های ناحیه ای تصادفات جایگزین مدل هایی شوند که در سطوح خرد به تحلیل شاخص های ایمنی می پرداختند. استفاده از مدل های ناحیه ای منوط به وجود داده های هم فزون شده در سطح ناحیه است و به همین دلیل عمدتاً در مطالعات حمل ونقل درون شهری استفاده می شود. در این پایان نامه با تحلیل داده-های راه های برون شهری استان تهران و داده های استفاده شده در برنامه ریزی حمل ونقل شهر مشهد، عوامل موثر بر شدت جراحت ناشی از تصادفات کاربران آسیب پذیر راه (عابران پیاده و موتورسواران) بررسی شد. در تحلیل شدت جراحت ناشی از تصادفات کاربران آسیب پذیر از ایده برنامه ریزی پیشگیرانه ایمنی الهام گرفته شد و این تحلیل در قالب مدل های ناحیه ای انجام شد. شدت جراحت ناشی از تصادفات برون شهری کاربران آسیب پذیر راه در قالب مدل های رایج خردنگر بررسی شد. نتایج این تحلیل ها نشان داد؛ متغیرهایی نظیر وقوع تصادف در منطقه دشتی و وزن خودرو مواجه شده با عابر پیاده در مدل تحلیل شدت جراحت ناشی از تصادف عابران پیاده در راه های برون-شهری استان تهران و متغیرهایی نظیر انحراف به چپ موتورسیکلت و سن موتورسوار در مدل تحلیل شدت جراحت موتورسواران در راه های برون شهری استان تهران، در سطح معناداری قابل قبولی (p-value<0.05)، شدت جراحت ناشی از تصادفات کاربران آسیب پذیر راه را توصیف کردند. مدل های ناحیه ای شدت جراحت ناشی از تصادفات کاربران آسیب پذیر راه، باهدف پیش بینی سهم سطوح شدت تصادفات در ناحیه های ترافیکی ساخته شده اند. این مدل ها برای پیش بینی شدت تصادفات در اثر رشد ویژگی های خاصی از منطقه یا پیش بینی سطوح شدت جراحات در تصادفات آینده در نواحی ترافیکی مورد استفاده قرار می گیرند.