چکـیده: از آنجا که ازدواج در جوامع از حرمت و تقدس برخوردار است و دختران و پسران جوان تلاش دارند تا افراد دارای صفات و ویژگی ها بهتر و مقبولتر را، برای ازدواج انتخاب نمایند. گاهی در این جریان وجود برخی مسائل فردی و یا مشکلات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی در مجموع شرایطی را پیش می آورد، تا فرد، خود را آنطور که در واقع هست، نشان ندهد و برای جذب و جلب محبت دیگری به اموری واهی همچون ادعای داشتن برخی از صفات و ویژگیهای یا اقدام به تغییراتی در ظاهر خود مبادرت نمایند. اما پس از گذشت مدتی از عقد و یا عروسی متوجه عکس قضیه می شوند، در این مرحله، مسأله فریب در ازدواج مطرح می شود که متأسفانه چندین دهه است که این امر مجرمانه در جامعه کمابیش مشاهده می شود. لازم به ذکر است در دین اسلام و مذهب تشیع، ازدواج از طریق مکر و حیله و فریب در قالب عنوان تدلیس مطرح شده است. که ممکن است به صورت اثباتی، سلبی و یا به صورت تردید وابهام اتفاق افتاده باشد. جامعه شناسان و روانشناسان زمینه های فریب را شامل مسائل فردی و اجتماعی و اقتصادی می دانند. اما از منظر ماده 647 قانون مجازات اسلامی، این عمل جرم محسوب می شود و تحقق آن را به قبل از ازدواج و وقوع عقد مرتبط می داند. وعلاوه بر عنصر مادی، عنصر معنوی جرم مانند زودگذر بودن و سودمند بودن مورد فریب محرز باشد. در این صورت به شخص فریب خورده حق فسخ نکاح ازطریق طرح دعوای مدنی و پیگیری این عمل مجرمانه از منظر قانون کیفری فعلی می دهد. پژوهش حاضر که در قالب روش اسنادی صورت گرفته است، پس از مطالعه کتب و مقالات متعدد، نتایج ذیل بدست آمده است. این عمل طبق قانون کیفری کشورمان رفتار مجرمانه مجسوب می شود. این جرم بیشتر زمینه اجتماعی و اقتصادی دارد. دختران و زنان بیشتر در پنهان ساختن ازدواج اولیه خود مبادرت به فریب می نمایند. پسران جوان بیشتر در زمینه شغلی اقدام به فریب می نمایند. خوشبختانه محاکم قضایی کشورمان و همچنین قوانین کیفری در این رابطه بسیار فعالانه اقدام کرده و مطابق شریعت اسلام و قوانین جزائی کشورمان نسبت به برخورد با چنین افرادی بسیار جدی عمل می نمایند.