نام پژوهشگر: حسین نیکونژاد
حسین نیکونژاد قاسم میرجلیلی
در سال های اخیر، شبکه های توری بیسیم به عنوان ساختار جدیدی که قادر به گسترش ناحیه ی تحت پوشش و افزایش ظرفیت شبکه های بیسیم هستند، بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته اند.از آنجایی که کانال بیسیم یک محیط همگانی است، امکان این که عملکرد گره ها با تداخل مواجه شود وجود دارد، بنابراین مسئله ی زمان بندی ارسال، مطرح می گردد. زمان بندی برای شبکه های توری بیسیم، یک مسئله ی پیچیده با چندین زیر مسئله از جمله انتخاب مسیر برای برقراری ارتباط، تخصیص کانال ها به صورت بهینه و زمان بندی بدون تداخل پیوند ها می باشد؛ به علاوه ممکن است شبکه مجبور باشد یک سری از محدودیت های کاربردی نظیر کیفیت خدمات را نیز بر آورده کند. هدف کلی اکثر روش های زمان بندی ارائه شده برای شبکه های توری بیسیم، برقراری تعادل بین منصف بودن شبکه و گذردهی بالاست. در این پایان نامه پس از معرفی مختصر شبکه های توری بیسیم، به مشکلات، محدودیت ها و دیدگاه های مختلف در طبقه بندی زمان بندی در این شبکه ها پرداخته می شود. در ادامه به دلیل اهمیت موضوع تداخل در مسئله ی زمان بندی، انواع تداخل و مهم ترین مدل های تداخل در شبکه های توری بیسیم مورد بررسی قرار می گیرند. در نهایت الگوریتم زمان بندی پیوند مبتنی بر تقاضای ارسال، با اهداف اولویت بندی شده ی کوتاه ترین طول قاب زمان بندی، بیشترین کارآیی ارسال و بیشترین بهره وری کانال ارائه خواهد شد و نشان خواهیم داد که الگوریتم پیشنهادی از لحاظ تأخیر متوسط شبکه نیز عملکرد مناسبی خواهد داشت. در الگوریتم پیشنهادی از مفهوم گراف گسترش یافته استفاده شده و تخصیص شکاف های زمانی به پیوندها بر اساس بردار اولویت زمان بندی و همچنین سه هدف اولویت بندی شده ی طول قاب زمان بندی، کارآیی ارسال و بهره وری کانال صورت می گیرد.در نهایت نتایج شبیه سازی نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی از لحاظ طول قاب زمان بندی ، کارایی ارسال و بهره ورری کانال عملکرد بهتری نسبت به الگوریتم های سابق دارد و همچنین تاخیر در الگوریتم پیشنهادی برای شبکه های با اندازه نه چندان بزرگ کمتر از الگوریتم های قبل می باشد.