نام پژوهشگر: لیلا صفره
لیلا صفره قربانعلی صادقی
این آزمایش جهت ارزیابی اثرات جایگزینی آنتی¬بیوتیک ویرجینیامایسین با پودر سیر بر عملکرد، خصوصیات مورفولوژیکی روده، خصوصیات لاشه و فراسنجه¬های خونی در جوجه¬های گوشتی انجام گردید. در این آزمایش از تعداد 360 قطعه جوجه یک روزه نر و ماده سویه کاب 500 استفاده گردید که به طور تصادفی به شش گروه آزمایشی (چهار تکرار و در هر تکرار 15 جوجه) در قالب طرح کاملاً تصادفی اختصاص یافتند. گروه¬های آزمایشی شامل: جیره شاهد، جیره حاوی سطح توصیه شده آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین (200 میلی¬گرم در کیلو¬گرم)؛ جیره حاوی 1 درصد پودر سیر؛ جیره ترکیبی 1 درصد پودر سیر و 75 درصد مقدار توصیه ویرجینیامایسین؛ جیره ترکیبی 1 درصد پودر¬سیر و 50 درصد مقدار توصیه ویرجینیامایسین؛ جیره ترکیبی 1 درصد پودر¬سیر و 25 درصد مقدار توصیه ویرجینیامایسین. نتایج نشان داد که جوجه¬های تغذیه شده با جیره حاوی آنتی¬بیوتیک ویرجینیامایسین دارای مصرف خوراک بالاتر در دوره سنی 1 تا 10 روزگی، وزن نسبی بالاتر پیش معده در سن 47 روزگی و غلظت های بالاتر گلوکز و کلسترول در سن 27 روزگی بودند (05/0>p). افزودن ویرجینیامایسین به جیره موجب افزایش معنی دار (05/0>p) در عرض پایه پرز¬های ژوژنوم و کاهش غلظت کلسترول و تری¬گلیسرید سرم در سن 47 روزگی گردید. افزودن 1 درصد پودر سیر به جیره فاقد تأثیر معنی¬داری (05/0<p) برعملکرد، وزن نسبی اجزاء لاشه، فراسنجه¬های سرمی و یا بخش عمده صفات مورفولوژیکی روده بود، ولی موجب افزایش ارتفاع پرز به عمق کریپت در دئودنوم، عرض پایه و ارتفاع پرز ژوژنوم در مقایسه با گروه شاهد گردید (05/0>p). افزودن1 درصد پودر سیر و 75 درصد سطح توصیه ویرجینیامایسین به جیره موجب افزایش معنی¬دار (05/0>p) وزن بدن در 11 و 23 روزگی، مصرف خوراک 1 تا 10 و 11 تا 22 روزگی و غلظت بالاتر گلوکز و کلسترول کل در سن 27 روزگی گردید. جوجه¬های تغذیه شده از جیره حاوی ترکیب سیر و 75 درصد مقدار توصیه ویرجینیامایسین از ارتفاع پرز و ارتفاع پرز به عمق کریپت بالاتر در ژوژنوم در مقایسه با گروه شاهد برخوردار بودند. افزودن سطوح پایین¬تر ویرجینیامایسین (25 و 50 درصد) به جیره حاوی پودر سیر فاقد تأثیر معنی¬دار (05/0<p) روی عملکرد و سایر صفات اندازه گیری شده بود. به طور کلی نتایج بیانگر این بود که افزودن1 درصد پودر سیر و 75 درصد سطح توصیه شده آنتی¬بیوتیک ویرجینیامایسین به جیره از پتانسیل مناسبی جهت بهبود عملکرد، خصوصیات مورفولوژیکی دئودنوم و ژوژنوم در جوجه¬های گوشتی برخوردار می¬باشد