گل میخک (l. dianthus caryophyllus)، یکی از مهم ترین گل های شاخه بریده در سراسر دنیا محسوب می شود. گل های شاخه بریده میخک از زمان برداشت تا زمان رسیدن به دست مصرف کنندگان دچار تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی متعددی می شوند. بیشتر ارقام میخک حساس به اتیلن بوده و در این خصوص استفاده از مواد بازدارنده تولید و عمل اتیلن سبب افزایش عمر گل می گردد. در این پژوهش اثر نانونقره و 1-mcp به عنوان ترکیبات بازدارنده عمل اتیلن بر روی گل های شاخه بریده میخک مورد ارزیابی قرار گرفت. گل های میخک رقم white sim بلافاصله پس از برداشت به طور جداگانه تحت این دو تیمار قرار گرفتند و در طی دوره نگهداری شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی آن ها ارزیابی گردید. به منظور بررسی اثر نانونقره بر دوام گل ها، غلظت های mg l-1 0، 1، 2 و 4 آن بر روی گل ها اسپری شد. نتایج نشان داد که نانونقره، به طور معنی داری نسبت به شاهد عمر گلجایی را در گل های شاخه بریده میخک افزایش داد به طوری که غلظت های mg l-1 2 و 4 به ترتیب 3/14 و 6/15 روز عمر گلجایی نشان دادند، درحالی که عمر گلجای شاهد 6/8 روز بود. بررسی ویژگی های بیوشیمیایی نیز حاکی از نقش موثر نانونقره در افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی بود. همچنین نتایج بدست آمده از بررسی نقش 1-mcp بر دوام عمر گلجایی و سایر خصوصیات فیزیولوژیک نشان داد که بالاترین غلظت (µl l-1 1) مورد استفاده این ترکیب موجب افزایش عمر گل ها از 3/9 روز در تیمار شاهد به 14 روز گردید. طبق نتایج بدست آمده از تجزیه واریانس، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز تحت تیمار 1-mcp به طور معنی داری نسبت به شاهد بالاتر بود. به طور کلی تیمار نانونقره و 1-mcp سبب حفظ فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در طی دوره آزمایش گردید، اگرچه در پایان دوره نگهداری میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاهش یافت.