پژوهش پیش رو شامل سه بخش است. در بخش اول نقاط کوانتومی طلا با پوشش پلیمری کیتوسان سنتز و مشخصه یابی شده اند. در بخش دوم کارآیی نانوساختار به دست آمده در سیستم های دارورسانی مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا در بخش سوم مطالعات مربوط به سمیت سلولی انجام شده است. برای نیل به اهداف فوق از روش کاهش نمک طلا توسط پلیمر کیتوسان برای سنتز نقاط کوانتومی استفاده شده است. نانوذرات به دست آمده توسط آنالیزهای uv-vis، dls، xrd، sem، tem و ft-ir مشخصه یابی شده اند. نتایج به دست آمده از آنالیزxrd ساختار بلوری طلا را تایید می کند. آنالیز uv-vis یک جذب قوی در ناحیه 530 نانومتر که مربوط به نانوذرات طلا می باشد، را نشان می دهد. مورفولوژی نانو ذرات حاصل توسط آنالیزهای sem و tem بررسی و سایز ذرات در حدود 25 نانومتر به دست آمد. آنالیز ft-ir سنتز نانوذرات طلا با پوشش پلیمری کیتوسان را تایید می کند. در بخش دوم برای بررسی کارآیی نانوساختار به دست آمده، داروی ضد سرطان کورکومین در داخل نانو حامل به دست آمده بارگذاری گردید. درصد موثر انکپسوله شدن و درصد بارگذاری دارو محاسبه و به ترتیب مقادیر 87% و 26% به دست آمد. مطالعات رهایش دارو نشان داد بیشترین میزان رهایش دارو در محیط شبیه سازی شده سلول های سرطانی با 3/5ph= پس از 72 ساعت برابر با 78% و در محیط شبیه سازی شده سلول های طبیعی بدن با 4/7 ph= پس از 24 ساعت برابر 30% حاصل شد. علاوه بر این، نتایج حاصل از آنالیز توزین حرارتی نشان داد، 42.66% وزن نمونه مربوط به پلیمر کیتوسان، 9.34% وزن نمونه مربوط به کورکومین و 42.63% وزن نمونه مربوط به نانوذرات طلا است. همچنین خاصیت فلورسانسی نقاط کوانتومی طلا قبل و بعد از اضافه کردن دارو اندازه گیری شد. در بخش سوم مطالعه اثرات سمیت سلولی نانوکامپوزیت به دست آمده، بر روی رده سلولی سرطانی کبد انسانی (huh7) و مقایسه این اثر با کورکومین آزاد، تاثیر سمیت سلولی این ترکیب را در دوز کمتر، و نیز حفظ این اثرات برای مدت طولانی تر را تایید کرد.