پژوهش حاضر با هدف اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه علوم پزشکی مشهد با عنوان "تعیین میزان آمادگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر از دیدگاه مدیرا ن دانشگاه" و پرسش های آمادگی دانشگاه علوم پزشکی مشهد،برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر به مفهوم کلی و در هر یک از نشانه ها تا چه میزان است؟، سلسله مراتب نشانه های آمادگی برای tqm کدام است؟ وآیا میزان آمادگی برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر با ویژگی های فردی(جنسیت، مدرک و گروه تحصیلی، سن و تجربه خدمتی)مدیران مورد مطالعه رابطه دارد؟ انجام پذیرفت. به همین منظور تعداد 221 نفر از مدیران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد با شیوه متداول انتخاب و پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 21 ماده در خصوص 8 نشانه ی آمادگی برای اجرای tqm که بر پایه مطالعه های پیشین با تائید اساتید راهنما و برآورد اعتبار به مقدار 86/0=? تنظیم و روی مدیران گروه نمونه مورد مطالعه اجرا گردید. یافته ها نشان داد آمادگی برای اجرای tqm به مفهوم کلی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیش از حد متوسط و بالاست، بدین ترتیب بستر اجرایی مناسبی برای اجرای مدیریت کیفیت فراگیر فراهم شده و دانشگاه قابلیت ورود به مرحله ی بالاتری از مراحل اجرای tqm را داراست. نشانه بکارگیری فلسفه tqm در کردار (f1) بالاترین و تخصیص منابع(f3) حائز پایین ترین رتبه در میان 8 نشانه بوده و بکارگیری فلسفه tqm در گفتار (f2)،اعطای پاداش به کارکنان(f8)،تلاش های منسجم و هماهنگ تیم مدیریت(f4)،زمان اختصاص یافته جهت نشر فلسفه tqm (f6)،تدوین برنامه های روشن(f5)،و مشارکت کارکنان(f7) در رتبه های دوم تا هفتم قرار دارد.آمادگی برای اجرای tqm به مفهوم کلی مستقل از جنسیت، سن، مدرک تحصیلی و تجربه خدمتی با گروه تحصیلی مدیران رابطه معنادار آماری دارد.

در سال¬های اخیر از مواد زیادی به عنوان ماده جاذب در جیره غذایی آبزیان استفاده می¬گردد. اثرات برخی از جاذب¬های غذایی بر بهبود فاکتورهای رشد آبزیان مختلف مشخص شده است. مواد چشایی کلاسیک یا چهار مزه¬ی اصلی ( ترشی، شیرینی، تلخی و شوری) گروهی از مواد هستند که در تحریک چشایی ماهی مطرح می¬باشند، و می-توانند نقش جاذب داشته باشند. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر مواد چشایی کلاسیک به عنوان جاذب¬های غذایی بر فاکتورهای رشد و بقاء بچه ماهیان کپورمعمولی (cyprinus carpio) با میانگین وزنی 5/0±3 گرم صورت گرفت. جهت انجام این پژوهش بچه ماهیان با پلت¬های حاوی دو غلظت متفاوت از مواد چشایی کلاسیک به مدت 8 هفته تغذیه شدند. غلظت¬های پایه¬ای مواد مورد استفاده بر اساس مطالعات قبلی محققان، و غلظت¬های ثانویه به میزان 2برابر غلظت-های پایه انتخاب شدند. درپایان دوره آزمایش، شاخص¬های رشد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه به این صورت بود که تیمار غذادهی شده با غلظت پایه¬ی اسیدسیتریک (26/0 مول) با میانگین وزنی 28/0±74/6 در پایان دوره، بیش¬ترین میزان رشد و کم¬ترین مقدار ضریب تبدیل غذایی را دارا بود و با تیمار شاهد و سایر تیمارها دارای اختلاف معنی¬داری بود(05/0>p). تیمار کلرید کلسیم با غلظت ثانویه با میانگین وزنی 16/0±35/5 در پایان دوره، کمترین میزان رشد را داشت. با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه افزودن اسیدسیتریک با غلظت ثانویه26/0 مول به جیره غذایی کپور معمولی توصیه می¬شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر مواد چشایی کلاسیک به عنوان جاذب¬های غذایی بر فاکتورهای رشد و بقاء بچه ماهیان کپورمعمولی (cyprinus carpio) با میانگین وزنی 5/0±3 گرم صورت گرفت. جهت انجام این پژوهش بچه ماهیان با پلت¬های حاوی دو غلظت متفاوت از مواد چشایی کلاسیک به مدت 8 هفته تغذیه شدند. غلظت¬های پایه¬ای مواد مورد استفاده بر اساس مطالعات قبلی محققان، و غلظت¬های ثانویه به میزان 2برابر غلظت¬های پایه انتخاب شدند. درپایان دوره آزمایش، شاخص¬های رشد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه به این صورت بود که تیمار غذادهی شده با غلظت پایه¬ی اسیدسیتریک (26/0 مول) با میانگین وزنی 28/0±74/6 در پایان دوره، بیش¬ترین میزان رشد و کم-ترین مقدار ضریب تبدیل غذایی را دارا بود(05/0>p). تیمار کلرید کلسیم با غلظت ثانویه با میانگین وزنی 16/0±35/5 در پایان دوره، کمترین میزان رشد را داشت.

هدف ویژه در پژوهش حاضر، بررسی همبستگی میان برآوردهای ‏‎vo2 max‎‏ مطابق برنامه های ‏‎astrand,storer-davis‎‏ و روشهای مختلف ‏‎ymca‎‏ و همچنین بررسی معناداری اختلاف مشاهده میانگینهای برنامه های اشاره شده می باشد.طراحی و ساخت دستگاه الکترونیکی که شامل برنامه بیشینه ‏‎storer-davis‎‏ و برنامه زیربیشینه ‏‎ymca‎‏ باشد، یکی دیگر از اهداف پژوهش است.