پروتئین ها یکی از اجزا اصلی سلول هستند که معمولا از چندین دمین تشکیل شده اند. این دمین ها بلوک-های ساختمانی مناسبی می باشند که در طراحی و ساخت پروتئین های چند عملکردی جدید استفاده می-شوند. برای طراحی این پروتئین های نوترکیب یا کایمریک، می توان چندین دمین عملکردی را توسط توالی های لینکر الیگوپپتیدی به یکدیگر متصل کرد. در صورتی که دمین ها با هم ارتباط فیزیکی نداشته باشند، انتخاب قطعه ای به عنوان لینکر آسان تر است. با توجه به مسئله، این قطعه می تواند یک لینکر با انعطاف پذیری بالا و یا لینکری غیرقابل انعطاف باشد. میزان انعطاف پذیری لینکر، حرکت دمین ها نسبت به هم را تنظیم می کند. اگر دمین ها در فضا با یکدیگر اتصال فیزیکی داشته باشند، طراحی لینکری که در آن علاوه براتصال، جهت گیری فضایی دمین ها نیز حفظ شود، دشوارتر است. این لینکر می تواند با توجه به توالی اسیدآمینه ای، فاصله ی دو انتها و نیز جهت گیری دمین ها در فضا نسبت به همدیگر، لینکری اختصاصی باشد. برای تسهیل در طراحی پروتئین های نوترکیب، پایگاه داده ای از قطعات پپتیدی تهیه شد. این پایگاه داده افزون بر 120 میلیون قطعه پپتیدی با طول های متفاوت را شامل می شود که از نزدیک به 14000 ساختار پروتئینی موجود در پایگاه اطلاعاتی پروتئین ها استخراج شده است. این قطعات براساس خصوصیاتی همچون ساختار دوم، محتوای اسیدآمینه ای، طول توالی، سطح در دسترس و فاصله ی بین انتهای آمینی و انتهای کربوکسیلی طبقه بندی شده اند. برای دسترسی به این پایگاه داده نرم افزاری تحت وب به نام لیندا طراحی و ساخته شد. لیندا براساس خصوصیات قطعه ی پپتیدی مورد نظر کاربر، درون این پایگاه داده جست وجو کرده و مناسب ترین توالی های پپتیدی را پیشنهاد می دهد. این نرم افزار از طریق آدرس software/linda /bioinf.modares.ac.ir برای عموم قابل دسترسی است.