عمل تراکم یکی از روش های مکانیکی بهسازی زمین به شمار می¬آید که طی آن، با اعمال انرژی، فضاهای خالی خاک کاهش یافته و منجر به بهبود ویژگی¬های مهندسی آن می¬شود. تراکم¬پذیری، کاربرد گسترده¬ای در طرح های زیربنایی از جمله سدهای خاکی، خاک ریز راه¬ها، ساخت دیوارهای حائل و دیگر فعالیت¬ها دارد. عوامل متعددی در تراکم¬پذیری خاک ها تأثیر گذارند که نوع خاک و انرژی تراکم از مهم¬ترین آن ها به شمار می¬آیند. در این پژوهش ویژگی¬های زمین¬شناسی مهندسی مصالح مورد استفاده در عمل تراکم نیز مورد توجه قرار گرفته¬اند. در این راستا نمونه هایی از سنگ با جنس متفاوت( شیل، ماسه سنگ کوارتزی، ماسه سنگ قرمز، توفیت، آهک، تراورتن، گرانیت، اسلیت، آندزیت، بازالت) تهیه شده و پس از خرد کردن، آزمایش تراکم بر روی آن ها انجام پذیرفت. منحنی¬های تراکم به دست آمده با توجه به یکسان بودن دانه¬بندی، انرژی اعمالی و استاندارد مورد استفاده اشکال متفاوتی را نشان می¬دهند.این امر نشان از متاثر بودن شکل منحنی از جنس مصالح -است. این منحنی¬ها در سه گروه، زنگوله¬ای شکل(شیل، ماسه سنگ قرمز، اسلیت)،خطی (گرانیت، آندزیت، بازالت، ماسه سنگ کوارتزیتی) و نامتعارف (توف و تراورتن) تقسیم شده است. علاوه بر تفاوت در شکل منحنی تراکم، با بررسی تغییرات دانه¬بندی مصالح پیش و پس از آزمایش تراکم و بررسی ثابت¬ها (d10-d30-d60) و ضرایب(یکنواختی وخمیدگی) مرتبط با منحنی¬دانه¬بندی، میزان خردشدگی ذرات در طی آزمایش تراکم (انرژی یکسان) نمایش داده شده است.