اصطلاح سرمایه اجتماعی اولین بار در اثر کلاسیک جین جاکوب، به نام مرگ و زندگی در شهرهای بزرگ آمریکایی به کار رفته است. در دهه1980 این اصطلاح توسط جیمز کلمن – جامعه شناس آمریکایی– در معنای وسیع تری مورد استفاده قرار گرفت و رابرت پاتنم – دانشمند علوم سیاسی- نفر دومی بود که بحثی قوی و پرشور را در مورد سرمایه اجتماعی و جامعه مدنی در ایتالیا و ایالات متحده برانگیخت. پیر بوردیو (1985)– جامعه شناس فرانسوی – نظریه بسط یافته ای از سرمایه اجتماعی مطرح می کند. از نظر بوردیو سرمایه اجتماعی همزمان هم مربوط به علم اقتصاد است و هم مجموعه ای از روابط مبتنی بر قدرت که قلمروها و تعاملات اجتماعی مختلفی را بوجود می آورد و معمولاً نامرتبط با علم اقتصاد تصور می شود.