بسیاری از کاربردهای روبات ها در محیط ناشناخته نیازمند ساخت نقشه از محیط است در غیر این صورت انجام وظیفه بر اساس حسگری محلی و نتیجه بهینه محلی یا غیر بهینه خواهد بود. برای نقشه سازی با استفاده از حسگری روبات ها دانستن موقعیت آن ها به صورت قطعی یا نسبی نیاز است که در این پژوهش از روش فضای اطلاعات برای این منظور استفاده شده است. با توجه به توانایی محدود یک روبات، استفاده از یک تیم روبات نتایج بهتری از جمله کاهش استفاده از منابع مانند زمان و افزایش بهره وری به دنبال دارد. از این رو در این پژوهش یک تیم شامل سه نوع روبات در نظر گرفته شده که وظیفه نقشه سازی را بر عهده دارند. تفاوت روبات ها با یکدیگر در نوع حسگر آن هاست و در انتخاب حس گرها سعی شده از حس گرهای متفاوت و نزدیک به انواع موجود در دنیای واقعی استفاده شود.