یکی از مسائل بسیار مهمی که صنعت آبزی پروری با آن رو برو است، شیوع و گسترش بیماری در سیستم های پرورشی است. بدین منظور و نیز جهت تحریک و تقویت رشد و بهبود عملکرد جیره های غذایی، استفاده از مواد شیمیایی و به ویژه آنتی بیوتیک ها در حال افزایش است. اما با توجه به مضرات استفاده از این مواد، از جمله افزایش مقاومت به عامل بیماری زا و نیز عدم کارایی آن ها در بهبود و پیشگیری از بروز بیماری در برخی از موارد، توجه پرورش دهندگان به مواد محرک طبیعی رو به افزایش است. این مواد علاوه بر تحریک سیستم ایمنی غیر اختصاصی و در نتیجه افزایش مقاومت به بیماری ها، موجب بهبود رشد، ضریب تبدیل و ارتقای کیفیت لاشه می شوند. سیر یکی از مواد محرک طبیعی است که در منابع علمی بر خواص متعدد دارویی آن تأکید شده است. بر این اساس در تحقیق حاضر خواص پودر سیر بر پارامترهای رشد و تغذیه، ترکیب شیمیایی لاشه، فاکتورهای بیوشیمیایی خون، فعالیت سیستم ایمنی و کیفیت لاشه قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (1±7 گرم) به شش گروه (تیمارها) و هر گروه به سه زیر گروه (تکرارها) تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد با جیره پایه و فاقد سیر و گروه های دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم به ترتیب با جیره های حاوی 10، 20، 30، 40 و 50 گرم پودر سیر به ازاء هر کیلوگرم جیره غذایی به مدت 60 روز، تغذیه شدند. نتایج حاصل نشان داد که پروتئین لاشه تمامی تیمارهای حاوی سیر (به جز تیمار شماره دو) افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشت و محتوای چربی بدن در تیمار پنج و شش به طور معنی داری از شاهد کم تر بود (05/0p ?). ضریب وضعیت و ضریب تبدیل غذا و شاخص کبدی تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان نداد. محتوای پروتئین کل سرم، آلبومین و گلوبولین در تیمارهای حاوی سیر افزایش یافت. میزان گلوکز خون تفاوت معنی داری در بین تیمارهای نداشت. میزان کلسترول و تری گلیسیرید با روند تقریباً مشابهی پایین ترین مقادیر خود را به ترتیب در تیمار شماره پنج و شش نشان داد. سیر موجب کاهش مقادیر این پارامترها در سرم ماهیان گردید. بالاترین مقادیر hdl در تیمارهای شماره سه، چهار و پنج دیده شد که افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشتند (05/0p ?). تفاوت معنی داری میان آنزیم های کبدی دیده نشد. فعالیت لیزوزیمی در ماهیان تغذیه شده با g/kg 40 پودر سیر افزایش معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت. افزایش سطح سیر تا g/kg 40 موجب بهبود شاخص های ارگانولپتیک مورد بررسی شامل رنگ، بو، طعم و بافت بود که با این شاخص ها (به ویژه طعم) گردید. در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن سیر در جیره غذایی توانسته است پارامترهای بیوشیمیایی خون و کیفت لاشه را بهبود بخشیده و سبب تحریک و افزایش فعالیت سیستم ایمنی گردد.

چکیده پروبیوتیک ها میکروارگانیرم های زنده هستند که پس از مصرف اثرات مفیدی با بهبود تعادل میکروفلور روده بر سلامتی میزبان می گذارند. پربیوتیک ها مواد غذایی غیر قابل هضمی هستند که از طریق تحریک رشد و فعالیت باکتری های موجود در روده اثرات سودمندی بر سلامتی میزبان دارند. علاوه بر این گزارش های موجود اثر مثبت این افزودنی های جیره را بر عملکرد رشد نیز نشان داده است. تحقیق حاضر برای آگاهی از اثر کاربرد مکمل های پروبیوتیکی گالیپرو پربیوتیکی فرمکتو بر عملکرد رشد، میکروفلور روده، سیستم ایمنی و ساختار روده در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. تعداد 486 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی 83/1±06/19 گرم در یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با 9 جیره آزمایشی شامل 3 سطح پروبیوتیک گالیپرو (صفر، 2/0 و 4/0 گرم) و 3 سطح پربیوتیک فرمکتو (صفر، 1 و 2 گرم در کیلوگرم) در سه تکرار مورد استفاده قرار گرفت. ماهی ها به تعداد 18 قطعه در هر یک از 27 وان به مدت 10 هفته با جیره های آزمایش تغذیه شوند. کاربرد 4/0 گرم گالیپرو در کیلوگرم جیره به طور معنی داری سبب بهبود رشد ویژه، ضریب تبدیل و افزایش وزن بدن ماهی شد (05/0p<). در حالیکه افزودن فرمکتو به طور معنی داری شاخص های رشد مانند رشد ویژه و میزان افزایش وزن را کاهش و ضریب تبدیل را افزایش می دهد. محتوای پروتئین و چربی خام در لاشه ماهی تحت تاثیر گالیپرو و فرمکتو جیره قرار نگرفت. استفاده از گالیپرو به طور معنی داری سبب کاهش میزان تری گلیسرید، کلسترول، hdl و ldl گردیده که بیشترین اثر را مصرف 4/0 گرم گالیپرو نشان داد. فرمکتو سبب افزایش معنی دار میزان تری گلیسرید، کلسترول، hdl و ldl در سرم خون ماهی گردیده است. بیشترین میزان افزایش با مصرف 2 گرم فرمکتو حاصل شده است. اثر متقابل این دو ترکیب سبب بهبود معنی دار میزان این فاکتورهاگردیده است. این ترکیبات تاثیری بر پروتئین های خون نداشته اند. استفاده از گالیپرو و فرمکتو و همچنین اثر متقابل آن ها بر فعالیت لیزوزیمی سرم خون ماهیان تاثیر معنی دار نشان داد، به طوریکه استفاده همزمان 2/0 گرم گالِیپرو و 1 گرم فرمکتو سبب افزایش و 2 گرم فرمکتو به تنهایی سبب کاهش معنی دار فعالیت لیزوزیمی می گردد. حضور باسیلوس سوبتیلیس (bacillus subtilis) موجود در ترکیب پروبیوتیک متناسب با دوز این باکتری سبب افزایش جمعیت و تغییر میکروفلور در ماهیان مصرف کننده این تیمار گردید، بطوریکه استفاده از مکمل های گالیپرو و فرمکتو سبب تغییر در جمعیت کل باکتری های روده می شود. افزودن توام 4/0 گرم گالیپرو و 1 گرم فرمکتو به جیره بیشترین جمعیت میکروفلور روده را سبب شد. بافت پوششی روده نیز به طور معنی دار (05/0p<) تحت تاثیر استفاده از گالیپرو و فرمکتو قرار گرفت. بنحوی که بیشترین طول پرزهای روده در سطح 2/0 گرم گالیپرو بود و کاربرد فرمکتو سبب کاهش این طول شد و کمترین طول پرزهای روده در سطح 2 گرم فرمکتو مشاهده گردید. اثر متقابل این دو مکمل نیز سبب افزایش معنی دار طول پرزهای روده گردید. این پژوهش نشان داد که گالیپرو در سطح 4/0 گرم در کیلوگرم جیره سبب بهبود عملکرد ماهی قزل آلای رنگین کمان جوان می-شود. در حالیکه فرمکتو بر عملکرد رشد تاثیر چندانی ندارد.

در این مطالعه 100 قطعه ماهی شیر از استان های جنوبی به صورت تازه صید شده به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی منتقل و از نظر آلودگی انگلی به انگل کنتراسکوم مورد بررسی قرارگرفتند. در این مطالعه از 100 قطعه ماهی شیر 3 قطعه ماهی آلوده به انگل کنتراسکوم بودند، دامنه آلودگی کنتراسکوم حداقل 1- 3عدد انگل بود که از نظر ریخت شناسی و مولکولی مورد شناسایی قرارگرفتند. در این مطالعه توسط تکنیک pcr شناسایی مولکولی انگل کنتراسکوم توسط پرایمر های اختصاصی طراحی شده مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تعیین توالی نوکلئوتیدی محصول pcr قطعه ای به اندازه 889 جفت باز مربوط به لوکوس ژنی its1،5.8s و its2 تعیین توالی شد. پس ازهم ردیف سازی توالی نوکلئوتیدی نمونه مورد مطالعه با سایر توالی های ثبت شده انگل در بانک ژن 90 درصد تشابه با انگل کنتراسکوم مورانزوکسی (contracaecum muraenesoxi) با شماره دست یابیeu828749 مشاهده گردید. همچنین نمونه مورد مطالعه ما 90 درصد تشابه با انگل هیستروتیلاسیوم (hysterothylacium) با شماره دست یابی های jx028281، jx028282 نشان داد که از نظر ریخت شناسی وجود این انگل موردپذیرش قرار نگرفت. با توجه به اینکه بیماری ایجاد شده توسط این انگل مشترک می باشد توصیه می شود که اقدامات مدیریتی و بهداشتی به ویژه در مناطق جنوبی کشور انجام گیرد.

چکیده: در مطالعه حاضر، توانایی چسبندگی باکتری لاکتوکوکوس گارویه به بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف نهایی از این مطالعه بررسی واکنش متقابل میان باکتری لاکتوکوکوس گارویه و بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان در مرحله عفونت بوده است. همچنین به منظور بررسی تاثیر دما و ترکیب یونی بر توان چسبیدن باکتری به بافت آبشش آزمون هایی انجام شد. بدین منظور مدلی آزمایشگاهی (مدل تزریق شریان آبشش) جهت ایجاد عفونت مورد استفاده قرار گرفت. این مدل آزمایشگاهی در مقایسه با دیگر روش های آزمایشگاهی و غیر آزمایشگاهی دارای مزیت های قابل توجهی است. نتایج باکتری شناسی و آسیب شناسی نشان داد که باکتری توانایی چسبندگی به بافت آبشش را داشته و آبشش می تواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی باشد. همچنین مشاهده گردید که چسبندگی لاکتوکوکوس گارویه تحت تاثیر فاکتورهای متعددی است. این توانایی چسبندگی با قرار دادن کمان های آبششی در محلول هایی با ترکیبات یونی متفاوت و نیز با درجه حرارت گوناگون مورد مطالعه قرار گرفت. در نتیجه مشخص گردید که ازیک سو افزایش درجه حرارت و از سوی دیگر وجود یونهای مختلف از جمله یونهای دو ظرفیتی در آب باعث افزایش میزان چسبندگی باکتری به بافت آبشش شده است. پس سیر صعودی درجه حرارت باعث افزایش فعالیت باکتری شده و همچنین چسبندگی باکتری به بافت آبشش متأثر از شرایط فیزیکی و شیمیایی آب است که در حضور یونهای مختلف از جمله یونهای دو ظرفیتی بر میزان چسبندگی باکتری افزوده شده است. کلید واژگان: لاکتوکوکوس گارویه، قزل آلای رنگین کمان، چسبندگی، مدل تزریق آبشش، یونهای دو ظرفیتی.