منطقه مورد بررسی در شمال غرب ارومیه، غرب نوشین شهر، حوالی روستاهای مسکین و چیر، در شمال غربی ایران در نقشه 1:100000 سرو واقع شده است. طبق بررسیهای صورت گرفته بر اساس بازدیدهای صحرایی و مقاطع تهیه شده سنگهای گابرویی بخش اعظم منطقه را شامل میشوند. سنگهای گابرویی و مافیک منطقه مسکین و چیر در مرز زونهای سنندج- سیرجان و ارومیه- دختر رخنمون یافته اند. نمونه های منطقه مورد مطالعه از نظر اندازه دانه ها به انواع درشت دانه و ریز دانه قابل تقسیم هستند. گابروهای مورد مطالعه دارای خرد شدگی زیادی هستند و در بیشتر منطقه تا حد زیادی آلتره شده اند. این مسئله نشان می دهد که این گابروها تحت تأثیر گسلهای موجود در حین انتقال به سطح زمین خرد شده اند. همچنین در این منطقه گابروهای ریز دانه (دیابازها) که به درون آهکها نفوذ کرده اند نیز قابل مشاهده اند. کانیهای اصلی این سنگها شامل پلاژیوکلاز و پیروکسن است. کانیهای فرعی شامل الیوین، آمفیبول، تیتانیت، کوارتز و اپک هستند. کانیهای ثانویه شامل آمفیبولهای ثانویه، بیوتیت و کلریت هستند. کانیهای کلریت، بیوتیت ثانویه و آمفیبول ثانویه که ناشی از آلتراسیون پیروکسنها هستند نیز دیده میشوند. مهمترین بافتهای مشاهده شده در این مقاطع گرانولر و افتیک هستند. همچنین در مقاطعی از نمونه ها که الیوین در تماس با پلاژیوکلاز قرار دارد هاله واکنشی کرونا تشکیل شده است. دلیل ایجاد بافت حاشیه واکنشی کرونا، در کنار هم قرار گرفتن بلورهای الیوین و پلاژیوکلاز میباشد. بر اساس اطلاعات به دست آمده از نتایج آنالیزهای ژئوشیمیایی مشخص گردیده است که نمونه های گابرویی مورد مطالعه از این سنگها به سری کالکوآلکالن تعلق دارند و ماهیت ماگمایی آنها i-type میباشد. بررسی عناصر نادر خاکی نشان میدهد در حالت کلی عناصر نادر خاکی یک روند تقریباً مسطح از عناصر نادر خاکی سبک تا عناصر نادر خاکی سنگین نشان میدهند. بررسی نمودارهای عنکبوتی چندین عنصری نشان میدهد که lile عیار بالاتری نسبت به hfse دارند. مهمترین کانیهای تفریق یافته از ماگما کلینوپیروکسن و آمفیبول میباشند. این سنگها در ارتباط با مناطق فرورانشی و متعلق به جایگاه قوس آتشفشانی قاره ای هستند. منشأ تشکیل ماگما از عمق گوشته اسپینل لرزولیت تا گارنت اسپینل لرزولیت میباشد.