محافظه کاری یکی از خصوصیات کیفی گزارشگری مالی است، همچنین با توجه به اینکه مدیریت به صورت استراتژیک از رویکرد محافظه کارانه کمتری استفاده می کند، این پژوهش به بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی و غیر شرطی با اجزای مدل ورشکستگی آلتمن در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. برای محاسبه محافظه کاری شرطی و غیرشرطی از مدل های بال و شیوا کومار و گیولی و هاین استفاده شده است. در این تحقیق تعداد 124 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی1390-1386 بررسی شده است. جهت آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون خطی استفاده شده، یافته های پژوهش نشان می دهد که بین محافظه کاری شرطی و غیر شرطی با شاخص ورشکستگی آلتمن به ترتیب رابطه بی معنا و منفی معنادار وجود دارد، همچنین بین محافظه کاری غیرشرطی با نسبت سود انباشته به کل دارایی ها رابطه منفی معنادار وجود دارد و بین محافظه کاری شرطی و غیر شرطی با نسبت سود قبل از بهره و مالیات به کل دارایی ها به ترتیب رابطه مثبت و منفی معنادار وجود دارد و بین محافظه کاری شرطی و غیر شرطی با نسبت ارزش دفتری سهام به ارزش دفتری کل بدهی به ترتیب رابطه مثبت و بی معنا وجود دارد، در نهایت بین بقیه متغیرها رابطه معناداری وجود ندارد.