مهاجرت های درون شهری در حال افزایش اند و دارای قانونمندی های خاص خود می باشند. لذا بررسی و شناخت جریان های غالب جابجایی های درون شهری خانواده ها، ویژگی های دفع و جذب مناطق، انگیزه ها وعوامل محرک خانواده ها برای جابجایی واحتمالا پیش بینی الگوهای آینده ی این تحرکات، ضرورتی اجتناب ناپذیر است که مدیران و برنامه ریزان شهری را قادر می سازد تا سیاست های مناسبی را در جهت کنترل و هدایت پیامدهای اجتماعی – فضایی آن اتخاذ نمایند. در این رابطه کلانشهر اهواز با وسعت 220 کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 1064177 نفر و گروه های قومی مختلف اعم از فارس( از جمله شوشتری، دزفولی، بهبهانی و...)، بختیاری، لر، عرب و صبی و... با نابسامانی های اجتماعی-فضایی روبرو شده است. در همین راستا پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی تحرک سکونتی خانواده های ساکن در شهر اهواز و تحلیل عوامل موثر بر آن با تاکید بر نقش قومیت، انجام پذیرفته است.یافته های تحقیق نشان می دهد که بخش عمده ای از جابجایی ها در شهر اهواز درون منطقه ای بوده و نیز بیشترین جابجایی ها در مناطق کم درآمد صورت گرفته است. همچنین نتایج تحقیق نشان دهنده رابطه معناداری بین شاخص های اجتماعی- اقتصادی به ویژه تحصیلات و سطح درآمد خانواده ها و متغیرهایی چون سنخیت اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی با ساکنان محل، دسترسی به امکانات و خدمات شهری، قومیت و وجود امنیت با چگونگی مکان گزینی خانواده ها و تحرک سکونتی آنها است