در این پروژه تحقیقاتی، طراحی یک سیستم دارورسانی جدید برای رسانش دارویی سیس پلاتین بر مبنای نانولوله های تک دیواره کربنی عاملدار شده انجام گرفت. در مراحل بعدی سعی شده با توجه به شرایط زمانی و امکانات پیش رو، بر روی بهینه سازی این فرمولاسیون کار شود. از اینرو در بخش اصلی پروژه، نانولوله تک دیواره توسط واکنش با اسیدهای اکسنده قوی، عاملدار و سپس جهت افزایش حلالیت آن در آب با استفاده از دو فسفولیپید شناخته شده dspe-peg2000 و dgpg پوشش سطحی شد. در مرحله نهایی، سیس پلاتین به کمپلکس دارویی اضافه شده است و مورد تست های تشخیصی قرار گرفت. در بخش پزشکی این پروژه سمیت این فرمولاسیون ها در برابر سلول های کولون c26 و در محیط in vitro مورد ارزیابی قرار گرفته و فعالیت آنتی توموری آن در موش های دارای این نوع کولون نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از بهبود اثر دارو در مقایسه با اثر داروی سیس پلاتین تجاری است. در بخش دیگری از پروژه سعی شد با معرفی رسانش حرارتی به عنوان یک پارامتر جدید در بحث رسانش دارویی، اثر پارامترهایی مانند دما و ph بر روی رهش دارو مورد بررسی قرار گیرد. نتایج نشان داد که می توان از رسانش حرارتی به عنوان پارامتری جدید در تفسیر میزان رهش و پایداری کمپلکس های دارویی استفاده کرد. در بخش دیگری از پروژه، نانوسکویی بهینه شده حاوی یک آمینواسید سنتزی جدید و همچنین پلی لیزین برای اتصال سیس پلاتین طراحی گردید که به لحاظ کیفی شرایط مناسبتری را برای اتصال به داروی سیس پلاتین دارد. نتایج این پروژه نشان می دهد که نانولوله عاملدار شده که مهندسی سطح مناسبی بر روی آن انجام گرفته می تواند سکوی بسیار مناسبی در دارورسانی هدفمند سیس پلاتین باشد و باعث بهبود اثر و کاهش اثرات جانبی منفی این دارو گردد.