چکیده در این پژوهش اثر میدان مغناطیسی ایستا و پرتو گاما ، بر القای آپوپتوز و تغییر جمعیت سلولی فاز های مختلف چرخه ی سلولی در لاین سرطانی دهانه ی رحم انسان( سلول ها ی hela) بررسی شد. سلول ها به چهار گروه مختلف تقسیم شدند: گروه کنترل، گروهی که فقط با میدان مغناطیسی 6 و 15 میلی تسلا به مدت 12 ساعت تیمار شدند، گروهی که فقط با پرتو گامای 2 و 4 گاما تیمار شدند و گروهی که قبل از تیمار با میدان منغناطیسی با پرتو گاما تیمار شده بودند. میزان مرگ سلولی با استفاده از روش سنجش mtt 12، 24 و 48 ساعت بعد از شروع تیمار به دست آمد، درصد سلول هایی که دچار فرایند آپوپتوز شدند و همچنین تغییر جمعیت سلولی فاز های چرخه ی سلولی با استفاده از روش فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از سنجش mtt نشان داد که میزان مرگ سلولی در تمامی گروه های تیمار شده نسبت به گروه کنترل افزایش یافت و این افزایش وابسته به شدت میدان و دوز پرتو، همچنین به زمان آغاز تابش دهی وابسته بود. بر اساس یافته های حاصل از روش فلوسایتومتری آپوپتوز در نمونه های میدان مغناطیسی 6 و 15 میلی تسلا و پرتو گامای 2 و 4 گری در زمان های 24 و 48 ساعت پس از شروع تیمار معنی دار شد اما در زمان 12 ساعت بعد از تابش دهی میزان آپوپتوز معنی داری مشاهده نشد. اما در گروه هایی که هم با میدان مغناطیسی و هم با پرتو گاما تیمار شده بودند آپوپتوز معنی داری در گروه های 12 ساعت بعد از شروع تابش دهی نیز مشاهده شد. همچنین بررسی چرخه ی سلولی به کمک فلوسایتومتری نشان داد میدان مغناطیسی و پرتو گاما باعث افزایش جمعیت سلولی فاز g2/mو کاهش جمعیت سلولی فاز g0/g1 نسبت به گروه کنترل می شود. این تغییرات در چرخه سلولی وابسته به دز میدان و پرتو گاما نیز بود. همچنین تغییرات در جمعیت سلولی فاز های مختلف چرخه سلولی در گروه های 24 ساعت بعد از تابش دهی نسبت به 12 و 48 ساعت بعد از تابش دهی زیادتر بود. به نظر می رسد، تابش میدان مغناطیسی ایستای 6 و 15 میلی تسلا و پرتو گامای 2 و 4 گری باعث آسیب -هایی در مولکول dna می شوند. سلول آسیب هایی که قابل ترمیم هستند را با توقف در فاز g2/mترمیم می کند و در نتیجه جمعیت سلولی این فاز زیاد می شود، اما آسیب هایی که سلول توانایی ترمیم آن ها را ندارد باعث القای آپوپتوز در سلول می شوند.