گیاه پالایی به عنوان روشی جهت کاهش آلاینده های نفتی خاک مطرح می باشد. در این تحقیق از گیاه c. leucanthemum تلقیح شده با میکوریز در محیط واجد آلودگی نفتی به منظور بررسی توان رشد گیاه تحت تیمارهای نفت خام، قابلیت آغشتگی میکوریزی، ویژگیهای بیوشیمیایی گیاه و قابلیت گیاه و میکروارگانیسم های همراه آن برای کاهش آلاینده های نفتی استفاده شد. به این منظور، از دو بستر خاک طبیعی و تقویت شده با میکوریز تحت تیمارهای 5/2 تا 10% (w/w) نفت خام در یک دوره شش ماهه استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نفت و گذر زمان درصد آغشتگی میکوریزی افزایش یافت، محتوای ترکیبات ساختاری نظیر کلروفیل کل، a و b نسبت به شاهد متغیر بود. همچنین، قند محلول کل در برگ و ریشه متناسب با غلظت نفت و میکوریز تغییر کرد. فعالیت آنتی اکسیدان های آنزیمی شامل پراکسیداز، کاتالاز و محتوای آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی شامل پرولین، فنل و فلاوونوئیدها تحت تیمارهای نفتی و گذر زمان تغییر کردند و در راستای افزایش تحمل گیاه در برابر تنش اکسیداتیو حاصل از نفت بودند. سنجش محتوای هیدروکربنهای نفتی کل (tph) خاک در طی توالی زمانی دو ماهه به مدت شش ماه کاهش معنی دار (p<0.05) آنرا نسبت به شاهد نشان داد. همزمان با کاهش آلودگی تولید فلاوونوئیدها با ارزش دارویی نظیر apigenin، quercetin و morin افزایش یافت. نتایج بیانگر تاثیر مثبت گیاه c. leucanthemum تلقیح شده با میکوریز در افزایش محتوای فلاونوئید morin است. بنابراین، c. leucantnemum می تواند در برنامه های زیست پالایی در مناطق آلوده نفتی همراه با افزایش برخی از ترکیبات فلاونوئیدی مورد استفاده قرار گیرد.