فناوری های جدید نورولتایی در زمینه انرژی به عنوان یک منبع انرژی تجدیدپذیر و پاک مطرح است. سلول خورشیدی به دلیل تبدیل بی واسطه انرژی خورشیدی به انرژی الکتریکی که متداولترین نوع انرژی مصرفی است پتانسیل خوبی در تبدیل شدن به عمده ترین فناوری تولید انرژی را دارد. سلولهای خورشیدی پلیمری در چند سال اخیر به دلایلی همچون پاک بودن، انعطاف پذیری، وزن کم و ارزانی توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. در حال حاضر تنها مشکل سلولهای خورشیدی پلیمری پایین بودن بازده آنها است. با چنین دیدگاهی در این رساله به بررسی نحوه افزایش بازده سلولهای خورشیدی نامتجانس توده ای پرداخته ایم.