سابقه و هدف تحقیق: شیوه های تمرینی مختلفی برای کمک به بهبود مهارت های حرکتی افراد کم توان ذهنی وجود دارد. از این رو هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرمشارکت در برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال بر بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 30 دانش آموز ( دامنه سنی 9 الی 13 سال) از بین 98 دانش آموز پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر که در مدارس استثنایی شهرستان ارومیه مشغول به تحصیل بودند، به صورت هدفمند و بر اساس پیش آزمون انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، مجموعه آزمون تبحر حرکتی برونینکس – اوزرتسکی بود. برنامه های مورد استفاده شامل : برنامه حرکتی منتخب( برنامه حرکتی اسپارک ) که حاوی برنامه های تقویتی، بازی و ورزش برای کودکان است و همچنین تکنیک های منتخب بسکتبال بود که به مدت 24 جلسه بر روی آزمودنی ها اجرا شدند. از آزمون های آماری t وابسته و کو واریانس برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. یافته ها: 24 جلسه تمرین برنامه حرکتی اسپارک تغییرات معناداری را در تمامی متغیر های پژوهشی به جزء سرعت و چابکی در گروه اسپارک ایجاد کرد. تغییرات در گروه اسپارک شامل : سرعت و چابکی (p= 0.343) تعادل(p= 0.000)، هماهنگی دو طرفه(p= 0.000)، قدرت (p=0.001). همچنین 24 جلسه تمرین تکنیک های بسکتبال تغییرات معناداری را در تمامی متغیر های پژوهشی در گروه بسکتبال ایجاد کرد. تغییرات در گروه بسکتبال شامل: سرعت و چابکی (0.001p=) تعادل (0.000 p=)هماهنگی دو طرفه( 0.013 p =) قدرت (0.007 p =). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان مدعی شد که مشارکت در برنامه حرکتی اسپارک و تکنیک های بسکتبال موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر می شود و همچنین تفاوت معناداری بین این دو برنامه در بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان کم توان ذهنی وجود دارد. بدین معنی که برنامه حرکتی اسپارک اثر بخشی بیشتری نسبت به تکنیک های بسکتبال در بهبود مهارت های حرکتی درشت پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر دارد.